Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie -Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. S. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. K. S. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie III SA/Kr 146/09 postanawia: I. umorzyć postępowanie wywołane obecnym wnioskiem skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący w złożonym dnia 24.11.2014 r. na urzędowym formularzu "PPF" wniosku domagał się przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Uwidocznił brak osób pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swój majątek podał, że należy do niego dom mieszkalny o powierzchni 61,5 m2 i nieruchomość rolna o areale 1,9749 ha. Nie posiada zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych..
Swoje miesięczne dochody oszacował na kwotę 1639,76 zł renty i dodatku pielęgnacyjnego.
Uzasadniając swoje starania przedstawił aktualny miesięczny wykaz swoich stałych wydatków. Wynika z niego, że na opał przeznacza 150 zł, na leki 94,56 zł, na wywóz śmieci 9 zł, na abonament telewizyjny 89,90 zł, na abonament za telefon i internet 142,23 zł, na raty kredytu 308,23 zł, na energie elektryczną 70 zł, na wodę i kanalizację 66,98 zł, na ratę opłaty adiacenckiej 104,20 zł. W konsekwencji wydatki te pochłaniają miesięcznie 1044,64 zł. Skarżący oświadczył, że pozostałą kwotę wydatkuje w całości na bieżące utrzymanie.
Do wniosku dołączył kopię decyzji o waloryzacji renty i kopie dokonywanych przelewów.
Z wcześniejszych wyjaśnień skarżącego zawartych przy wnioskach o przyznanie prawa pomocy w innych sprawy wynika dodatkowo, że skarżący jest osobą samotną, niepełnosprawną, z orzeczoną grupą inwalidzką, niezdolną do samodzielnej egzystencji. Od wielu lat zmaga się z powikłaniami zdrowotnymi i cierpi na szereg schorzeń w związku z czym zmuszony jest ponosić na leki znaczne wydatki. Te zaś wzrastają w przypadku nasilenia objawów chorobowych. Ponieważ części drogich zabiegów medycznych nie jest refundowanych przez NFZ więc w przeszłości zmuszony był zaciągnąć kredyt na finansowanie swojego leczenia, którego raty spłaca po chwilę obecną. Z uwagi na stan zdrowia nie uprawia należącej do niego nieruchomości rolnej i ta nie przynosi mu żadnych dochodów.
Jednocześnie z urzędu stwierdza się, że postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2013 r. sygn. akt III SO/Kr 35/13 zwolniono skarżącego od kosztów sądowych (k. 34).
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Zgodnie z art. 243 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zwanej dalej "ppsa" prawo pomocy przyznane stronie przed lub w toku postępowania rozpoznawczego obejmuje także postępowanie egzekucyjne. W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną pozostaje, że skarżącego zwolniono już od kosztów sądowych. W świetle powyższego ustalenia zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych po raz kolejny jest więc bezprzedmiotowe gdyż prawo to zostało już skarżącemu przyznane (por. także post. NSA z 8.11.2007 r. l OZ 795/07 oraz postanowienie WSA w Szczecinie II SA/Sz 24/08). W konsekwencji orzeczono jak w pkt. l sentencji na podstawie art. 161 §1 pkt. 3 ppsa w związku z art. 258 §1 i §2 pkt. 7 ppsa.
Bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów pozostaje jednak bez wpływu na drugie z żądań skarżącego a mianowicie ustanowienia adwokata. Zgodnie bowiem z aktualnymi poglądami doktryny sąd nie jest związany żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie pomocy byleby tylko nie wyszedł ponad żądanie strony (por. komentarz J.P Tarno do art. 246 w : Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004). Logiczną konsekwencją przedstawionego stanu rzecz jest więc, że w sytuacji gdy strona domaga się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, sąd może przyznać jej to prawo w zakresie częściowym obejmującym tylko ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 §3 in fine ppsa). Oczywiście pod warunkiem, uprzedniego złożenia oświadczenia, którym strona wykaże, że nie jest wstanie ponieść opłat za jego czynności w postępowaniu przed sądami administracyjnymi bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 §1 pkt. 2 ppsa).