Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku E. L. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w dniu 20 marca 2017 r. w sprawie ze skargi E. L. na pismo Burmistrza Miasta z dnia 14 listopada 2016 r. znak: [...] postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
E. L. - dalej skarżąca, pismem z dnia 30 grudnia 2016 r. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na pismo Burmistrza Miasta z dnia 14 listopada 2016 r. znak: [...] wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko zawarte w ww. piśmie z dnia 14 listopada 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Złożony przez skarżącą wniosek o prawo pomocy w postaci zwolnienia jej z obowiązku poniesienia kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata podlega rozpoznaniu na podstawie przepisu art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718) - dalej p.p.s.a, stanowiącego, że prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Przyjmuje się, że skarga jest oczywiście bezzasadna, jeżeli bez głębszej analizy prawnej, "na pierwszy rzut oka", nie ulega wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona (por. J. P. Tarno, Komentarz do art. 247 p.p.s.a., źródło LexPolonica Maxima). Potrzeba zastosowania art. 247 p.p.s.a. będzie zachodziła przede wszystkim w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 p.p.s.a. (zob. M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 247 p.p.s.a. [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., LEX 2011, a także powołane tam orzecznictwo, jak również postanowienie NSA z 14 marca 2012 r., sygn. akt II GZ 83/12, www.orzeczenia.nsa.gov.pl), a taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawię, gdyż sprawa objęta skargą E. L. na pismo Burmistrza Miasta z dnia 14 listopada 2016 r. znak: [...] nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Zaskarżone pismo nie jest bowiem ani decyzją, ani postanowieniem, ani żadnym innym aktem, o którym mowa w art. 3 § 2 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 247 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.