Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania lokalu mieszkalnego z zasobu Gminy
Sentencja

Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. D. o ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. D. na czynność Prezydenta Miasta w przedmiocie odmowy przyznania lokalu mieszkalnego z zasobu Gminy postanawia: przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym ustanawiając dla niej adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.

Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się ustanowienia adwokata.

Oświadczyła, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.

Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z trzema synami i córką.

Określając majątek swój i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym uwidoczniła, że nie posiada żadnych nieruchomości, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.

Wskazując na miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego wyjaśniła, że ona sama zarabia 1470 zł, syn A. 1300 zł, córka N. otrzymuje 400 zł alimentów a syn A. nie pracuje.

Uzasadniając swoje starania zaakcentowała, że na rękę otrzymuje 1170 zł miesięcznie.

W oparciu o przedstawione przez organ wraz ze skargą akta administracyjne okolicznościami znanymi z urzędu pozostaje, iż skarżąca od lat korzystała ze wsparcia ośrodków pomocy społecznej (vide: zaświadczenia k. 192, 190, 189), z uwagi na trudną sytuację życiową była w zainteresowaniu Sądu Rodzinnego. Od marca 2008 r. przebywa w Ośrodku Pomocy Rodzinie, posiada status osoby bezdomnej (vide: zaświadczenie k. 190, pisma k. 181).

Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:

Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ppsa osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym o ile wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne" (art. 252 ppsa) przy czym owa dokładność stopniowana jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała". Zgodnie natomiast z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji z deklarowanym przez nią stanem majątkowym, że strony nie będzie stać na ich poniesienia to może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.

W realiach niniejszej sprawy skarżąca złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa. Oświadczenie to uzupełnione informacjami dostępnymi z urzędu jest wystarczające do oceny sytuacji bytowej skarżącej a co za tym idzie i jej aktualnych możliwości płatniczych. Obrazuje, że skarżąca nie należy do osób zamożnych. Tak bowiem należy postrzegać matkę z czwórką dzieci, posiadającą status osoby bezdomnej, zmuszoną do zamieszkiwania w Ośrodku Pomocy Rodzinie z uwagi na trudną sytuację życiową. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że w takich warunkach dochody jakie rodzina osiąga wystarczają na opędzenie podstawowych potrzeb dnia codziennego tych pięciu osób z których się składa. Biorąc to wszystko pod uwagę udzielono skarżącej zgodnie z wnioskiem pomocy o którym to prawie traktują przepisy oddziału 2 rozdziału III działu V ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ustanawiając na jej rzecz adwokata, którego wyznaczy właściwy organ samorządu zawodowego. Skarżąc w obecnej sytuacji nie jest bowiem w stanie bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego swej rodziny ponieść kosztów wynagrodzenia takiego pełnomocnika.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §3 ppsa.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta