Wniosek w przedmiocie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w A
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku C. G. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 kwietnia 2011r., sygn. akt III SA/Kr 954/09 co do zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi C. G. na uchwałę Rady Miasta A z dnia 18 czerwca 2009r. Nr [...] w przedmiocie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w A postanawia: odmówić uzupełnienia wyroku co do zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2011r, sygn. akt III SA/Kr 954/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta A z dnia 18 czerwca 2009r. Nr [...] w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w A przy ul. B.

Pismem z dnia 7 czerwca 2011 r. skarżący C. G. wniósł o uzupełnienie w/w wyroku co do zwrotu kosztów postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym (§ 2 art. 157 p.p.s.a.).

Wyrok z dnia 21 kwietnia 2011 r. został doręczony C. G. w dniu 27 maja 2011r., a wniosek o uzupełnienie wyroku skarżący złożył w dniu 10 czerwca 2011 r. (data stempla pocztowego). Należy zatem uznać, iż wniosek o uzupełnienie wyroku został złożony w ustawowym terminie.

Przechodząc z kolei do rozpatrzenia przedmiotowego wniosku należy wskazać, iż art. 200 p.p.s.a. stanowi, że w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Wniosek strony o zwrot kosztów sąd rozstrzyga w każdym orzeczeniu uwzględniającym skargę (art. 209 p.p.s.a.).

Definicja kosztów postępowania została zawarta w art. 205 § 1 i § 2 p.p.s.a. l tak zgodnie z § 1 tego przepisu do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Natomiast zgodnie z § 2 omawianego przepisu, do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata lub radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Do kosztów sądowych zalicza się wpis, opłatę kancelaryjną i zwrot wydatków (art. 211 i art. 212 § 1 p.p.s.a.).

Analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, iż skarżący - prawidłowo pouczony o zasadach składania wniosku o zasądzenie kosztów postępowania - nie poniósł żadnych kosztów postępowania. W toku niniejszego postępowania skarżący nie był bowiem reprezentowany przez pełnomocnika (nie poniósł zatem kosztów jego wynagrodzenia), nie uiścił żadnych kosztów sądowych (opłat sądowych w tym wpisu sądowego od skargi ani wydatków), nie wykazał, że poniósł koszty przejazdów do Sądu, ani że utracił zarobki w skutek stawiennictwa w Sądzie. Skoro więc skarżący nie poniósł żadnych niezbędnych kosztów postępowania w rozumieniu art. 205 p.p.s.a., to brak jest podstaw do uwzględnienia jego wniosku o uzupełnienie wyroku.

Mając powyższe na względzie - na podstawie art. 157 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Sąd orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1