Kraków, dnia 23 marca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odpisu skargi w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do złożenia odpisu skargi.
H. K. złożył w dniu 4 stycznia 2016 r. wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odpisu skargi podnosząc, że przyczyną niezłożenia odpisu skargi był nieplanowany pilny wyjazd zagraniczny spowodowany przyczynami osobistymi. Po powrocie do Polski z przyczyn zdrowotnych nie był w stanie zadośćuczynić wezwaniu Sądu. Stan zdrowia poprawił się dopiero w dniu 28 grudnia 2015 r. Do wniosku załączony został odpis skargi.
Sąd wezwał skarżącego pismem z dnia 18 lutego 2016 r. do uzupełnienia powyższego wniosku pod rygorem odmowy przywrócenia terminu poprzez uprawdopodobnienie, że wyjazd za granicę z przyczyn osobistych był od niego niezależny i nagły, wskazanie okoliczności, jakie podjął w czasie zakreślonym przez Sąd do uzupełnienia skargi, by dochować terminu skargi, nadto o dołączenie na okoliczność złego stanu zdrowia uniemożliwiającego mu dokonanie wskazanej czynności procesowej do dnia 28 grudnia 2015 r. stosownego zaświadczenia lekarskiego.
Skarżący odpowiedział w terminie, w dniu 2 marca 2016 r., że wyjazd za granicę związany był z wykonywaniem pracy sezonowej i nie jest w stanie zaświadczyć o tym, gdyż nie dysponuje umową o pracę. Ponadto załączył zaświadczenie lekarskie z dnia 1 marca 2016 r. i wyniki badań biochemicznych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn., Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a.).
W piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.), a równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
Podstawowymi przesłankami, które warunkują przywrócenie terminu jest zatem zachowanie wymogu formalnego z art. 87 § 1 P.p.s.a. oraz stwierdzenie uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego.
Jak podkreśla się w literaturze (por. np. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2004, str. 328-329) oraz orzecznictwie (por. np. wyroki NSA: z dnia 14 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 794/99, z dnia 2 lutego 2000 r., sygn. akt SA/Sz 2125/98, z dnia 19 września 2000 r., sygn. akt I SA 1072/00), o braku winy można mówić tylko w przypadku, gdy dopełnienie obowiązku było niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, tj. gdy strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, a przy tym powstała ona w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej.