Dnia 15 czerwca 2018 roku Starszy Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi, w Wydziale III - Robert Adamczewski po rozpoznaniu 15 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. M. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 3 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 1132/15 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z [...] znak [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej p o s t a n a w i a: przyznać adwokat M.M., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł., przy ul. A 34, lok. 6, kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem 60/100) zawierającą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 3 lutego 2016 r. i nakazać wypłacenie powyższej kwoty adwokat M. M. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi a.l.
Wyrokiem z 3 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J. B. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z [...] (znak [...]) w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
Uprzednio skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy, załączając formularz wniosku na druku "PPF". Postanowieniem z 17 listopada 2015 r. Referendarz Sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka delegowała jako pełnomocnika skarżącej w niniejszej sprawie adwokat M. M.
W dniu 26 marca 2016 r. adwokat M. M. złożyła za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę kasacyjną od wyroku tegoż Sądu z 3 lutego 2016 r. W treści skargi kasacyjnej sformułowała wniosek o zasądzenie kosztów z tytułu udzielonej skarżącej pomocy prawnej z urzędu, oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 14 marca 2018 r. oddalił skargę kasacyjną. W toku postepowania przed NSA (na rozprawie) skarżącą reprezentował inny pełnomocnik.
Referendarz Sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów powyższe zasady w dacie wnoszenia skargi kasacyjnej regulowało rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2015 r., poz. 1801).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b) powoływanego rozporządzenia opłaty maksymalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji: za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej 50% opłaty maksymalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75 % tej stawki, nie mniej jednak niż 240 zł. Opłata maksymalna wyniosła zatem 240 zł (50% z 480 zł).
W myśl natomiast § 4 ust. 1 powołanego rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2 - 4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Stosownie do dyspozycji § 4 ust. 2 rozporządzenia ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
W niniejszej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwrócił się adwokat M. M. obejmuje postępowanie przed sądem II instancji, tj. sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej.
Z tych też względów, w rozpoznawanej sprawie stosownie do treści § 4 ust. 1 i ust. 2 powoływanego rozporządzenia, mając na uwadze niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter przedmiotowej sprawy (stopień jej zawiłości, brak zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, obszerność zgromadzonego materiału dowodowego) należało ustalić opłatę w wysokości ½ opłaty maksymalnej wskazanej w § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, czyli ½ opłaty wynoszącej 240 zł, co stanowi kwotę 120 zł (1/2 x 240 zł). Kwota 240 zł stanowi bowiem opłatę maksymalną, co wynika z treści § 21 ust. 1 pkt pkt 2 lit. b. Stawkę tę zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia należało podwyższyć o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (23%), co w konsekwencji daje kwotę 147,60 zł.
Wobec powyższego, uwzględniając wniosek pełnomocnika skarżącego, stosownie do § 21 ust. 1 pkt 2 lit d) oraz § 4 ust. 1 i ust. 2 oraz ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu oraz na podstawie art. 205 § 2 i art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.
a.l.