Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg T. R. i Rady Miasta K. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego postanawia: zwrócić na rzecz skarżącej Rady Miasta K. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi kwotę 20 (dwadzieścia) złotych, uiszczoną tytułem opłaty kancelaryjnej za stwierdzenie prawomocności wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 1165/15, zaksięgowaną w dniu 6 maja 2016 r. pod poz. 2152.
Wyrokiem z dnia 10 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zarządzenie zastępcze Wojewody Łódzkiego z dnia 15 września 2015 r. o stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu radnego Rady Miasta K. - T. R..
W dniu 6 maja 2016 r. Rada Miasta K. uiściła 20 zł tytułem opłaty kancelaryjnej za odpis wyroku z dnia 10 lutego 2016 r. wraz ze stwierdzeniem prawomocności.
W dniu 9 maja 2016 r. Rada Miasta K. wniosła o stwierdzenie prawomocności powyższego wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zasadą obowiązującą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest obciążenie kosztami sądowymi tego podmiotu, który wnosi pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, o czym stanowi art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a. Koszty sądowe obejmują opłaty sądowe i zwrot wydatków (art. 211 p.p.s.a.). Opłatami sądowymi są wpis i opłata kancelaryjna (art. 212 § 1 p.p.s.a.). Stosownie do art. 234 § 1 p.p.s.a. za stwierdzenie prawomocności oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt, pobiera się opłatę kancelaryjną, z zastrzeżeniem § 3. Nie pobiera się opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, podlegający doręczeniu z urzędu (art. 234 § 3 p.p.s.a.). Zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz.U. nr 221, poz. 2192) za każdą stronę odpisu, zaświadczenia, wyciągu lub innego dokumentu wydawanego na wniosek na podstawie akt sprawy sądowoadministracyjnej oraz za stwierdzenie prawomocności pobiera się opłatę kancelaryjną w kwocie 10 zł. Jednakże w myśl art. 6 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz.U. nr 21, poz. 112 z późn. zm.) wszelkie pisma oraz postępowanie sądowe i administracyjne w sprawach wyborczych są wolne od opłat administracyjnych i kosztów sądowych. W tej sytuacji skarżącej Rady Miasta K. nie obciążał obowiązek uiszczenia opłaty kancelaryjnej w związku ze zgłoszeniem wniosku o stwierdzenie prawomocności wyroku z dnia 10 lutego 2016 r.
Stosownie do treści art. 225 p.p.s.a., opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także po pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt. Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy wystąpi nadpłata w kwocie kosztów uiszczonych przez stronę w porównaniu z wysokością kwoty należnej. W wypadku, o którym mowa w art. 225 p.p.s.a. sąd ma obowiązek z urzędu zwrócić stronie nadpłaconą kwotę kosztów postępowania. W przepisie tym przesądzono także, iż zwrot ten następuje na koszt strony. Konieczność obciążenia strony kosztami zwrotu nadpłaconej kwoty nie wystąpi, jeśli takich kosztów w konkretnym przypadku nie ma.
Skoro zaś skarżąca Rada Miasta K. uiściła tytułem opłaty kancelaryjnej kwotę 20 zł w sytuacji, gdy nie miała obowiązku jej uiszczenia, to tym samym uznać należy, że zachodzi określona w art. 225 p.p.s.a. podstawa do jej zwrotu.
W tym stanie rzeczy, na mocy art. 225 p.p.s.a. należało postanowić o zwrocie na rzecz skarżącej Rady Miasto K. kwoty 20 zł.