Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania rozgraniczeniowego postanawia: odrzucić wniosek. R.T.
Postanowieniem z [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy [...] z [...] w przedmiocie ustalenia M. K., M. K. i B. W. kosztów postępowania rozgraniczeniowego.
Przesyłka zawierająca postanowienie z [...] została wydana B. W. przez operatora pocztowego 16 października 2017 r..
B. W. 14 listopada 2017 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na powyższe postanowienie.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wniosło o jej odrzucenie.
W uzasadnieniu organ administracji podniósł, że z powodu niemożności doręczenia, przesyłkę zawierającą zaskarżone postanowienie awizowano 26 września 2017 r. i pozostawiono na okres 14 dni do dyspozycji adresata w UP [...]. Czternastodniowy termin do odbioru przesyłki upłynął więc 10 października 2017 r.. Zdaniem organu administracji, dla ustalenia daty doręczenia zaskarżonego postanowienia, nie ma wpływu okoliczność, że przesyłka została fizycznie odebrana przez skarżąca 16 października 2017 r.. Skarga została wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia, który upłynął 9 listopada 2017 r..
Postanowieniem z 9 marca 2018 r. starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w [...] pełnomocnik skarżącej 23 maja 2018 r. zapoznał się z aktami sprawy i 25 maja 2018 r. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącej podniosła, że zaskarżone postanowienie skarżąca odebrała 16 października 2017 r. i od tej daty, zgodnie z pouczeniem, liczyła termin do wniesienia skargi. 14 listopada 2017 r. skarżąca wniosła skargę będąc przekonana, że dochowała ustawowego terminu do jej wniesienia. Pełnomocnik skarżącej, przeglądając akta sprawy 23 maja 2018 r., zauważyła, że na potwierdzeniu odbioru zaskarżonego postanowienia jako datę pierwszej awizacji przesyłki wpisano 26 września 2017 r.. Poinformowana o tym fakcie skarżąca twierdziła, że termin do wniesienia skargi liczyła od daty odbiory przesyłki, tj. od 16 października 2017 r.. Uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącej. Zgodnie z pouczeniem zawartym w doręczonym postanowieniu, termin do wniesienia skargi liczyć należało od daty doręczenia. Skarżąca nie miała wiedzy, że powinna zweryfikować również datę pierwszego awizowania i termin liczyć w inny sposób.
Z uwagi na brak na zwrotnym potwierdzeniu odbioru zaskarżonego postanowienia adnotacji doręczyciela o miejscu pozostawienia zawiadomienia dla skarżącej o możliwości odbioru przesyłki w UP [...] oraz o powtórnym awizowaniu przesyłki z powodu niepodjęcia w terminie 7 dni od daty pierwszego zawiadomienia, zarządzeniem z 31 lipca 2018 r. organ administracji został wezwany do przedłożenia dokumentu potwierdzającego dopełnienie przez operatora pocztowego obowiązków określonych w art. 44 § 2 i 3 k.p.a. w terminie 21 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem uznania, że przesyłka zawierająca zaskarżone postanowienie nie została prawidłowo doręczona skarżącej w trybie art. 44 § 1-4 k.p.a..