Dnia 13 maja 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 maja 2008 roku sprawy ze skargi R. Ł. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego I w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wezwania do złożenia zabezpieczenia postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić R. Ł. z Funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi kwotę 100 (sto) złotych tytułem wpisu od skargi, zaksięgowanego [...].
Postanowieniem nr [...] z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnego [...] w Ł. wezwał R. Ł. do złożenia zabezpieczenia w terminie 10 dni od odebrania postanowienia w wysokości [...] złotych w celu zagwarantowania pokrycia mogącego powstać długu celnego i należności podatkowych tytułem objęcia towaru procedurą składu celnego. Jako podstawę prawną postanowienia organ wskazał art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60 ze zm.) - zwanej dalej o. p., art. 88, art. 190 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 roku ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE 302.1), art. 2, art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 roku - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.), art. 33 ust. 6 i ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).
Na powyższe postanowienie R. Ł. w dniu 7 marca 2008 roku wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zaskarżając to postanowienie w całości. Zarzucił naruszenie art. 120 o. p. poprzez niezastosowanie w sprawie właściwych przepisów prawa celnego, art. 61 ust. 3 ustawy - Prawo celne w związku z art. 33 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez nałożenie w formie postanowienia obowiązku złożenia zabezpieczenia wobec towaru objętego procedurą składu celnego oraz naruszenie art. 122 i 187 o. p. w związku z art. 73 ustawy Prawo celne poprzez nieprzeprowadzenie żadnego postępowania uzasadniającego obawę niewykonania zobowiązania oraz nieudowodnienie, że skarżący trwale nie uiszcza wymaganych zobowiązań o charakterze publicznoprawnym. Strona wniosła o uchylenie postanowienia w całości oraz o wstrzymanie wykonania postanowienia w całości i zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych. Jednocześnie R. Ł. opłacił na konto Sądu wpis od skargi w kwocie 100 złotych.
W odpowiedzi na skargę z dnia 22 kwietnia 2008 roku Naczelnik Urzędu Celnego [...] w Ł. wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż żądanie złożenia zabezpieczenia było w niniejszej sprawie zgodne z prawem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Skarga R. Ł. podlega odrzuceniu z uwagi na jej niedopuszczalność.
Właściwość rzeczową sądu administracyjnego nakreślają przepisy art. 3 - 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p. p. s. a.
W przypadku decyzji administracyjnych ustawodawca posłużył się klauzulą generalną normując, iż uprawnienie do wniesienia skargi przysługuje stronie wobec wszelkich decyzji, o ile strona skorzystała z przysługujących jej środków odwoławczych w postępowaniu administracyjnym (art. 52 § 1 p. p. s. a.). Natomiast jeżeli chodzi o postanowienia, to zaskarżalność do sądu administracyjnego tych aktów została uregulowana w formie enumeracji pozytywnej, to znaczy w przepisach Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wymieniono tylko te postanowienia, na które skarga przysługuje. Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest postanowienie wydane w postępowaniu zabezpieczającym. W przypadku tego rodzaju postanowień, zgodnie z dyspozycją art. 3 § 2 pkt 3 p. p. s. a., uprawnienie do wniesienia skargi przysługuje wyłącznie na te postanowienia, na które służy zażalenie. Na pozostałe postanowienia wydane w postępowaniu zabezpieczającym skarga do sądu nie przysługuje, co nie oznacza, iż akty te pozostają poza sferą kontroli sądowej. Po myśli bowiem art. 135 p. p. s. a. sąd administracyjny jest uprawniony do badania legalności wszelkich aktów lub czynności w granicach sprawy.