Dnia 10 listopada 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 września 2009 roku w sprawie ze skargi S. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niewłaściowości p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia. D.T.
W dniu 20 maja 2009 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga S.G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [....] roku w przedmiocie stwierdzenia niewłaściwości wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2009 roku referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata i oddalił wniosek w pozostałym zakresie.
Natomiast postanowieniem z dnia 24 września 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi. Powyższe postanowienie doręczono pełnomocnikowi skarżącego w dniu 1 października 2009 roku.
W dniu 26 października 2009 roku do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęło zażalenie na powyższe postanowienie sporządzone przez pełnomocnika skarżącego z urzędu. Jednocześnie wniesiono o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia i złożono wniosek o zwolnienie od opłaty od zażalenia. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia pełnomocnik skarżącego wskazał, że zaskarżone postanowienie z dnia 24 września 2009 roku zostało doręczone wyłącznie pełnomocnikowi. Podkreślił, że skarżący nie dysponuje żadnym środkiem porozumiewania się na odległość ani nie ma rodziny za pośrednictwem, której można by się z nim kontaktować. Pełnomocnik skarżącego zaznaczył, że w związku z powyższym listownie (przesyłką priorytetową) zawiadomił skarżącego o wydanym postanowieniu i zwrócił się z prośbą o wypełnienie formularza PPF i udzielenie pełnomocnictwa do występowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skarżący odebrał przesyłkę w dniu 19 października 2009 roku. W ocenie pełnomocnika skarżącego w tym dniu ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia zażalenia, bowiem skarżący dowiedział się o jego wydaniu. Dodatkowo zaznaczono, że pełnomocnik skarżącego nie mógł złożyć zażalenia bez współdziałania skarżącego ze względu na brak pełnomocnictwa przed NSA jak i konieczność opłacenia zażalenia, ewentualnie złożenia wniosku o PPF. W ocenie pełnomocnika skarżącego strona nie ponosi winy w uchybieniu terminu do złożenia zażalenia.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2009 roku referendarz sądowy umorzył postępowanie sądowe w zakresie dotyczącym wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przywrócenie terminu przez sąd następuje, jeżeli strona nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy. Z wnioskiem o przywrócenie terminu strona występuje w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, przy czym musi uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 1 i 2 ustawy). Brak winy należy rozpatrywać jako dopełnienie przez stronę obowiązku dołożenia staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie przesłanki braku winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdej osoby należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest zatem dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.