Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Sędzia WSA Ewa Alberciak Protokolant Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2009 r. sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania czynności egzekucyjnych postanowił: odrzucić skargę.
Na podstawie wystawionych w dniu [...] tytułów wykonawczych o nr [...], [...], [...], [...], [...]; [...] obejmujących zaległości w podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Celnej w Ł. wszczął wobec J. D. postępowanie egzekucyjne. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego nastąpiło w dniu [...] z chwilą doręczenia Naczelnikowi Urzędu Skarbowego I Ł. - B. zawiadomienia o zajęciu prawa majątkowego dłużnika zajętej wierzytelności nr [...].
Pismem z dnia 11 sierpnia 2008 roku J. D. wniósł zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne, wnosząc o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę zgłoszonych zarzutów zobowiązany wskazał: niedopuszczalność egzekucji administracyjnej, brak uprzedniego doręczenia upomnienia, oraz wygaśnięcie zobowiązania podatkowego.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. oddalił zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne.
Na powyższe postanowienie, w dniu 5 września 2008 roku J. D. złożył zażalenie wraz z wnioskiem o wstrzymanie czynności egzekucyjnych do czasu rozpoznania zażalenia.
W dniu 15 września 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. zwrócił się do Dyrektora Izby Celnej o zajęcie stanowiska jako wierzyciela w przedmiocie wniosku o wstrzymanie czynności egzekucyjnych, zgodnie z treścią art.23 § 7 ustawy z 17 czerwca 1966r.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł., na postawie art. 23 § 7 ustawy z 17 czerwca 1966r., zajmując stanowisko jako wierzyciel. odmówił wstrzymania postępowania egzekucyjnego.
Na powyższe postanowienie, w piśmie z dnia 10 października 2008 roku strona wniosła zażalenie, w którym zarzuciła naruszenie art. 23 w związku z art. 17 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy oraz uchybienie przepisom postępowania administracyjnego, a mianowicie art. 18 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w związku z art. 7 i art. 77 k.p.a.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. uchylił w całości zaskarżone postanowienie i odmówił wstrzymania czynności egzekucyjnych. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 23 w związku z art. 17 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, wskazał, iż o ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzygnięcie i zajmowane przez organ egzekucyjny lub wierzyciela stanowisko w sprawach dotyczących postępowania egzekucyjnego następuje w formie postanowienia. Na postanowienie to służy zażalenie, jeżeli niniejsza ustawa lub Kodeks postępowania administracyjnego tak stanowi. Zażalenie wnosi się do organu odwoławczego za pośrednictwem organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia postanowienia. Zgodnie z § 1a cytowanego wyżej artykułu, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do zażaleń na postanowienia, o których mowa w art. 34 § 2, wydanych przez wierzycieli, dla których organem wyższego stopnia jest minister, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że termin do wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub organ odwoławczy może jednak w uzasadnionych przypadkach wstrzymać postępowanie egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zażalenia. Stosownie natomiast do zapisów zawartych w art. 17 § 1 u.p.e.a, co do zasady - wszelkie czynności organu egzekucyjnego oraz wierzyciela mające charakter rozstrzygania oraz zajmowania stanowiska powinny być dokonywane w formie postanowienia. Przepis art. 17 § 1 u.p.e.a. określa formę wyrażenia stanowiska wierzyciela w sytuacjach, gdy ustawa egzekucyjna wymaga wyrażenia zgody na dokonanie pewnych czynności w postępowaniu np. na wstrzymanie czynności egzekucyjnych lub postępowania egzekucyjnego dotyczącego innych należności pieniężnych niż pozostających we właściwości urzędów skarbowych. Mając na uwadze powyższe regulacje oraz wniosek o wstrzymanie czynności egzekucyjnych, Dyrektor Izby Celnej w Ł. wskazał, iż postanowieniem z dnia [...] zajął stosowne stanowisko, czyniąc tym samym zadość obowiązującym w tym zakresie przepisom prawa. Odwołując się do treści art. 23 § 7 u.p.e.a Dyrektor Izby Celnej wskazał, iż wstrzymanie czynności egzekucyjnych lub postępowania egzekucyjnego może dokonać jedynie Dyrektor Izby Skarbowej jako organ wyższego stopnia w stosunku do organu właściwego do wykonywania tej egzekucji i dlatego też wydane stanowisko zostało przekazane w dniu 24 września 2008 roku Dyrektorowi Izby Skarbowej w Ł. celem podjęcia ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie. Dyrektor Izby Celnej w Ł. zajmując stanowisko jako wierzyciel w postanowieniu z dnia [...] odmówił wstrzymania postępowania egzekucyjnego, podczas gdy strona w piśmie z dnia 4 września 2008 roku wnioskowała o wstrzymanie czynności egzekucyjnych do czasu rozpatrzenia zażalenia. Wstrzymanie czynności egzekucyjnych oznacza bowiem wstrzymanie wykonania wszystkich lub części zastosowanych środków egzekucyjnych, które nie powoduje uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych (art. 1a pkt 15 ustawy), natomiast przez wstrzymanie postępowania egzekucyjnego rozumie się wstrzymanie wykonania zastosowanych środków egzekucyjnych, które nie powodują uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych, oraz niepodejmowanie nowych środków egzekucyjnych (art. 1a pkt 16). Różnica zatem pomiędzy wstrzymaniem czynności egzekucyjnych i wstrzymaniem postępowania egzekucyjnego polega na tym, że w pierwszym przypadku następuje jedynie wstrzymanie realizacji już zastosowanych środków egzekucyjnych, natomiast w drugim - zarówno wstrzymanie wykonania zastosowanych środków egzekucyjnych, jak i niepodejmowanie nowych środków egzekucyjnych. Wstrzymanie postępowania egzekucyjnego powoduje zatem podobny skutek, jak odstąpienie od czynności egzekucyjnych. O odstąpieniu od czynności egzekucyjnych przesądza jednak zawsze ten sam organ egzekucyjny lub egzekutor natomiast o wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego rozstrzyga organ nadzoru, a w niektórych przypadkach zarówno organ egzekucyjny, jak i organ nadzoru Mając na uwadze wskazane powyżej różnice, a co za tym idzie brak rozpoznania żądania strony, Dyrektor Izby Celnej uchylił zaskarżone postanowienie i orzekł co do istoty sprawy. Podkreślił, iż analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wykazała, iż w odpowiedzi na zawiadomienia o zajęciu wierzytelności, dłużnik zajętej wierzytelności pismem z dnia 19 czerwca 2008 roku poinformował organ egzekucyjny o braku możliwości realizacji zajęć z uwagi na fakt, iż na dzień zajęcia wierzytelności w stosunku do zobowiązanego nie występują zaewidencjonowane nadpłaty z tytułu podatku, a zatem zastosowany środek egzekucyjny okazał się nieskuteczny. W celu zabezpieczenia należności ciążących na J. D., w dniu 17 lipca 2008 roku Dyrektor Izby Celnej wystąpił z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego I Ł. - B. o ustanowienie zastawu skarbowego na rzeczy ruchomej stanowiącej własność zobowiązanego. Odnosząc się do pozostałych zarzutów podniesionych przez skarżącego dotyczących naruszenia przepisów postępowania tj. art. 7, art. 77 k.p.a. Dyrektor Izby Celnej podkreślił, iż stwierdzone w toku postępowania nieprawidłowości dotyczące treści wystawionych tytułów wykonawczych spowodowały konieczność umorzenia postępowania egzekucyjnego.