Wniosek w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów
Sentencja

Dnia 5 sierpnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2016 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku L R o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L R na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów p o s t a n a w i a: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia[...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2016r., poz. 23), art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267) po rozpoznaniu odwołania L R od decyzji Prezydenta Miasta Ł z dnia [...] r. znak: [...] o cofnięciu L R uprawnienia do wykonywania badań technicznych pojazdów, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

L R wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na powyższą decyzję.

Postanowieniem z dnia 28 lipca 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 t.j.), zawiesił przedmiotowe postępowanie sądowoadministracyjne do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny zgodności z Konstytucją przepisu stanowiącego podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji.

W dniu 4 sierpnia 2016 r. do Sądu wpłynął wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniesionej skargi. Skarżący wskazał, że cofnięcie uprawnień do wykonywania zawodu poskutkowało zwolnieniem go z pracy w stacji kontroli pojazdów. Wyjaśnił, że pomimo zarejestrowania w urzędzie pracy, nie znalazł innej pracy i został pozbawiony środków do życia. Podkreślił, że ostatnie 17 lat przepracował jako diagnosta samochodowy. W wieku 61 lat nie ma możliwości zmiany zawodu i pozostanie bez środków do życia. Podkreślił, że praca diagnosty stanowi dla niego i rodziny główne źródło utrzymania. Na utrzymaniu skarżącego pozostaje żona ze stwierdzoną II grupą niepełnosprawności. Skarżący wyjaśnił, że również jego córka będąca samotną matką dwójki dzieci otrzymywała od niego wsparcie, którego w obecnej sytuacji została pozbawiona. Jedyna pomoc jaką obecnie skarżący otrzymuje jest wsparcie finansowe rodziny, natomiast zasiłek w wysokości 680 zł będzie mógł otrzymać dopiero w sierpniu 2016 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Rozpatrując przedmiotowy wniosek w oparciu o przepis art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji. Związany jest przy tym zamkniętym katalogiem dwóch alternatywnych przesłanek pozytywnych, są to: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te mogą zaistnieć łącznie lub oddzielnie. Należy jednak zauważyć, iż przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. W przedmiotowej sprawie, zaskarżona decyzja należy do zakresu aktów, które nadają się do wykonania.

Strona 1/2