Dnia 16 maja 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A. W. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. d.j.
A. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych. W skardze wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że nie posiada kwoty 3.556,40 zł, którą organ nakazał mu zwrócić . Wyjaśnił, że jest młodą osobą i sytuacja, w której się obecnie znalazł jest dla niego trudna. Strona podkreśliła, że skierowanie przeciwko niej postępowania egzekucyjnego może doprowadzić do wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 t.j. ze zm.) wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl natomiast § 3 tego przepisu, po przekazaniu skargi sąd może, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z wymienionego przepisu wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd ma charakter wyjątkowy i może nastąpić tylko na wniosek strony skarżącej, w którym uprawdopodobni ona istnienie przesłanek, wymienionych w art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Katalog przesłanek, warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest zamknięty. Sąd jest uprawniony do uwzględnienia wniosku, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo: wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślić należy, iż art. 61 § 3 powołanej ustawy zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku ich udowodnienia. Uprawdopodobnienie nie może jednak opierać się na samych twierdzeniach strony. Sąd musi oprzeć się na materiale dowodowym pozwalającym zająć w sprawie stanowisko. Ciężar uprawdopodobnienia spoczywa na stronie, która ze swych twierdzeń wywodzi określone skutki prawne (por. Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem pod red. J. Jodłowskiego, Warszawa 1989, str. 426).
Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, Sąd bierze pod rozwagę również te okoliczności, które nie zostały powołane przez skarżącego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2005 r., sygn. akt II OZ 155/05, opubl. OSS 2005/3/72). Niemniej jednak przyjęcie takiego poglądu nie może prowadzić do całkowitego zwolnienia strony z podania okoliczności mających uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i w konsekwencji do przerzucania w całości ciężaru wskazania tych przesłanek na sąd administracyjny.
Należy również podkreślić, że Sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie. Samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 p.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia (por. postanowienie NSA z dnia 12 grudnia 2008r. sygn. akt I OZ 896/08 LEX nr 564272 oraz postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2004r., GZ 121/04 oraz postanowienie NSA z dnia 29 wrzesień 2009 r. sygn. akt I OSK 1333/09 publ. Baza orzeczeń CBOIS).
Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, że wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem skarżący nie uprawdopodobnił, że wykonanie decyzji objętej wnioskiem wiąże się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Skarżący nie wskazał okoliczności uzasadniających zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej. Uzasadnienie takiego wniosku powinno bowiem odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy (por. postanowienie NSA z dnia 28 stycznia 2011 r. II GSK 49/2011, publ. Baza orzeczeń CBOIS). Skarżący nie przedłożył także żadnych dokumentów obrazujących jego sytuację, co pozwoliłoby Sądowi na ocenę przesłanek wynikających z treści powołanego art. 61 § 3 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.
d.j.