Skarga M. J. i H. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej
Sentencja

Dnia 31 lipca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosków M. J. i H. J. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosków o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. J. i H. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] roku Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej postanawia: odmówić przywrócenia terminu. k.p.

Uzasadnienie strona 1/3

M. J. i H. J. wnieśli skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r., nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym. W skardze zawarli wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 17 maja 2013 r. skarżący zostali wezwani do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF. Odpis powyższego zarządzenia został przesłany na adres podany w skardze i doręczony w dniu 4 czerwca 2013 r. , w trybie awizo (k. 64 akt sądowych).

Zarządzeniem z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 532/13 referendarz sądowy pozostawił bez rozpoznania wnioski M. J. i H. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Uzasadniając wskazał, iż skarżący pomimo wezwania, nie uzupełnili w zakreślonym terminie braków formalnych wniosków, tj. nie złożyli wniosków na urzędowym formularzu PPF.

W dniu 8 lipca 2013 r. (data nadania przesyłek pocztowych w UP Ł. 52 - k. 84 i 95 akt sądowych) skarżący wnieśli sprzeciw od zarządzenia referendarza sądowego z dnia 24 czerwca 2013 r. Jednocześnie złożyli wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosków o przyznanie prawa pomocy oraz złożyli wnioski o przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie na urzędowych formularzach PPF. Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu skarżący podnieśli, iż nie zostało im doręczone żadne wezwanie. W ocenie skarżących doręczenie przesyłek w trybie awizo, stanowi wyjątek od reguły i w razie wykazania, że ten tryb został zastosowany w sposób wadliwy albo strona z przyczyn od niej niezależnych nie mogła podjąć przesyłki w terminie, daje podstawę do obalenia skutecznego doręczenia i możliwość złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Według skarżących skrzynki pocztowe przyporządkowane lokalowi, na którego adres przesłane zostały wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosków nie były wymieniane od kilkudziesięciu lat, a co za tym idzie znajdują się w fatalnym stanie. Na dowód powyższego skarżący załączyli do akt sprawy fotografię skrzynek pocztowych wykonane zgodnie z ich oświadczeniem w dniu 4 lipca 2013 r. Skarżący zgłaszali konieczność wymiany skrzynek administratorowi nieruchomości jednakże nie przyniosło to zamierzonego efektu. Podnieśli, że jedno awizo o możliwości odebrania przesyłki pocztowej z UP zostało pozostawione w skrzynce pocztowej sąsiada, który przekazał je skarżącym już po upływie zakreślonego terminu do uzupełnienia braków formalnych. Oświadczyli, że do ich skrzynki nie zostało doręczone powtórne awizo. Powyższe rodzi wątpliwość, czy pracownik poczty faktycznie próbował dwukrotnie doręczyć kierowaną do skarżących przesyłkę. Tym samym w ocenie skarżących w sprawie nie zachodzą uzasadnione przesłanki, wystarczające do uznania doręczenia wezwań za skuteczne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Strona 1/3