Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S.P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Wojewody Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy anulowania czynności materialno technicznej zameldowania postanawia : odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2010 r. , sygn. akt III SA/Łd 543/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę S. P.na decyzję Wojewody Ł. z dnia [...] wydaną w przedmiocie odmowy anulowania czynności materialno technicznej zameldowania.
Na powyższe postanowienie S. P. reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, wniósł w dniu 28 kwietnia 2010 r. skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego podniósł, że skarżący otrzymał odpis powyżej wskazanego postanowienia w dniu 25 stycznia 2010 r. Nie czując się na siłach pisania skargi kasacyjnej w dniu 5 lutego 2010 r. złożył wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu. Wniosek ten został uwzględniony postanowieniem Sądu z dnia 10 marca 2010 r., więc po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Natomiast wyznaczenie osoby pełnomocnika nastąpiło dopiero w dniu 23 marca 2010 r. , o czym pełnomocnik został poinformowany w dniu 26 marca 2010 r. "Powiadomienie nie zawierało o konieczności wniesienia skargi kasacyjnej, sugerowało prowadzenie postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję Wojewody". Ponadto pełnomocnik skarżącego podniósł, iż podjęcie przez niego niezbędnych działań było możliwe dopiero od dnia 22 kwietnia 2010 r. , to jest od dnia podpisania przez skarżącego pełnomocnictwa. Z powyższych względów uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nastąpiło bez winy skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 87 § 1
p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu , w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4) p.p.s.a. Brak winy należy rozpatrywać jako dopełnienie przez stronę obowiązku dołożenia staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie przesłanki braku winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdej osoby należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest zatem dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
W orzecznictwie przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z 4 października 2000 roku sygn. akt I SA/Gd 560/00, Lex nr 46437; postanowienie NSA z 2 października 2002 roku, sygn. akt V SA 793/02, Monitor Prawniczy 2002/23/1059). Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi można zaliczyć np. nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą.