Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.G. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi M.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację pawilonu handlowo-usługowego w pasie drogowym i liniach regulacyjnych drogi powiatowej postanawia: odmówić przywrócenia terminu. P.Pij.
Skargą z 13 maja 2011 r. M.G. zakwestionowała decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z [...] wydaną w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację pawilonu handlowo-usługowego w pasie drogowym i liniach regulacyjnych drogi powiatowej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 14 czerwca 2011 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł. W wezwaniu wyznaczono termin 7 dni dla uzupełnienia tego braku oraz wskazano, że jego niedochowanie spowoduje odrzucenie skargi.
Przesyłka zawierająca powyższe zarządzenie została doręczona 21 czerwca 2011 r. na adres strony. Z treści zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że korespondencję podjął mąż skarżącej - J.G.
Wpis od skargi nie został uiszczony w wyznaczonym terminie.
Skarżąca złożyła natomiast 7 lipca 2011 r. wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że jej mąż po wyjściu ze szpitala, zmuszony był do nabycia drogich leków dostępnych zagranicą. Ich zakup wyczerpał możliwości finansowe skarżącej, która (podobnie jak jej mąż) jest już na emeryturze. W dalszej części uzasadnienia skarżąca podniosła, że zamierzała zrezygnować ze swego roszczenia, jednak za namową dzieci, które udzieliły jej wsparcia finansowego, postanowiła kontynuować postępowanie. Stosowne środki uzyskała 1 lipca 2011 r. Wraz z wnioskiem skarżąca uiściła na rachunek sądu opłatę od skargi w wymaganej wysokości 200 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Przywrócenie terminu uzależnione jest od kumulatywnego wystąpienia przesłanek określonych w art. 87 § 1-4 p.p.s.a. Jedną z nich - kluczową w niniejszej sprawie - jest ciążący na wnioskodawcy obowiązek uprawdopodobnia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.
Przesłanka braku winy w uchybieniu terminu jest w orzecznictwie i doktrynie konsekwentnie oceniana przy uwzględnieniu obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu może mieć zatem miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przywrócenie terminu nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (por. postanowienie NSA z 25 września 1998 r., SA/Łd 575/98, LEX nr 36221; wyrok NSA z dnia 13 października 1999 r., III SA 1436/99, LEX nr 40057; wyrok NSA z dnia 25 maja 1998 r., IV SA 2162/96, LEX nr 43285; wyrok NSA z dnia 20 maja 1998 r., I SA/Ka 1718/96, LEX nr 33415, a także J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2004, s. 149).