Dnia 10 maja 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Alberciak po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. k.p.
W skardze z dnia 7 stycznia 2013 r. A. K. wniósł o uchylenie decyzji Wojewody [...] z dnia [...] r. w przedmiocie wymeldowania. Do skargi załączył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 23 stycznia 2013 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenie odpisu skargi - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia oraz do wypełnienia i zwrócenia do Sądu formularza wniosku PPF - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Przedmiotowe wezwanie uznano zarządzeniem z dnia 28 lutego 2013 r. za doręczone skarżącemu, w trybie art. 73 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - poprzez "awizo".
Zarządzeniem z dnia 6 marca 2013 r. referendarz sądowy pozostawił wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Odpis zarządzenia doręczono skarżącemu w dniu 19 marca 2013 r.
W dniu 21 marca 2013 r. do Sądu wpłynął wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi oraz złożenia formularza wniosku PPF. W uzasadnieniu A. K. wskazał, że nie odebrał wezwania, ponieważ nie znalazł go w skrzynce pocztowej. Jego zdaniem mogło się zawieruszyć razem z ulotkami reklamowymi. Do wniosku załączył odpis skargi oraz wniosek na formularzu PPF.
Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2013 r. referendarz sądowy odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu oraz przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 t.j. ze zm.) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do art. 87 § 1 w/w ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 powoływanej ustawy). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 w/w ustawy).
Z przywołanych przepisów wynika, że Sąd może przywrócić termin kiedy spełnione zostaną łącznie cztery przesłanki: uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminowi; wniesienie wniosku o przywrócenie terminu; dochowanie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu oraz dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony przywracany termin.
Ustawodawca nie zdefiniował bliżej pojęcia braku winy - w orzecznictwie sądowym, przyjmuje się, że o braku winy można mówić wówczas, gdy pomimo podjęcia działań ze starannością, jakiej można wymagać od osoby należycie dbającej o własne interesy, strona nie była w stanie dokonać czynności procesowej w terminie z przyczyn od siebie niezależnych. Przeszkodą w zachowaniu terminu może być zdarzenie nagłe, nieprzewidywalne przez stronę.
Na wstępie stwierdzić należy, że skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w zakreślonym ustawą 7-dniowym terminie, bowiem odpis zarządzenia o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania odebrał w dniu 19 marca 2013 r. (k. 16), natomiast wniosek o przywrócenie terminu wpłynął do Sądu w dniu 21 marca 2013 r.
Odnosząc się natomiast do treści uzasadnienia wniosku o przywrócenie terminu uznać należy, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił braku swojej winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Skarżący wskazał bowiem, że nastąpiło ono ze względu na to, iż wezwania nie znalazł w skrzynce pocztowej. Wyjaśnił, że pewnie zawieruszyło się razem z ulotkami reklamowymi. Okoliczność ta w ocenie Sądu nie zasługuje na uwzględnienie. Skarżący powinien bowiem wykazać się należytą dbałością o własne interesy i mieć świadomość, że złożenie przez niego skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skutkować będzie wszczęciem określonych procedur sądowych, związanych także z doręczeniem korespondencji. Nie stanowi przesłanki przywrócenia terminu podniesiona we wniosku okoliczność w sytuacji, gdy skarżący nie uprawdopodobnił, że w jego miejscu zamieszkania istniały problemy z doręczeniem przesyłek listowych przez Pocztę Polską.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 86 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.
k.p.