Dnia 4 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Małgorzata Kowalska po rozpoznaniu w dniu 4 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Ax. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie: obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia. D.Cz.
W dniu [...] roku Ax. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w siedzibie w [...] wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ze skargą na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z [...] roku w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami egzekucyjnymi. W skardze zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia z uwagi na wątpliwości co do zgodności z prawem postanowień wydanych przez organy podatkowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie jest zasadny.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 t.j.) - dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie powoduje automatycznie wstrzymania wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zakwestionowanego aktu jest zamknięty. Powołany art. 61 § 3 p.p.s.a. zobowiązuje wnioskodawcę do wskazania co najmniej jednej z nich oraz uprawdopodobnienia okoliczności stanowiących o zasadności wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2004 r. FZ 496/04, dostępne na stronie www.nsa.gov.pl). Powyższe oznacza, iż w złożonym wniosku strona powinna nie tylko wymienić jedną z ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania aktu, ale także uzasadnić swoje żądanie podając konkretne okoliczności przemawiające za jego zasadnością. Warunkiem wydania przez sąd postanowienia o wstrzymaniu aktu lub czynności jest zatem wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wyjaśnić przy tym należy, że uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Kraków 2005, s. 168).
Jednocześnie podkreślić należy, że niebezpieczeństwo, o którym mowa w powołanym wyżej art. 61 § 3 p.p.s.a., oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 208).