Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 sierpnia 2011 r. wniosku H. J. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia w sprawie ze skargi H. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia.
Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2011 r. , sygn. akt III SA/Łd 91/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę H. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] wydaną w przedmiocie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji.
Pismem procesowym z dnia 25 lipca 2011 r. H.J. wniósł o sporządzenie uzasadnienia powołanego wyżej wyroku oraz o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Ponadto skarżący złożył wniosek o wstrzymanie postępowania i wykonania orzeczenia do czasu rozpatrzenia niniejszego wniosku. Uzasadniając skarżący wskazał, iż z uwagi na konieczności sprawowania opieki nad chorą żoną, która zamieszkuje w miejscowości S. (położonej kilkadziesiąt kilometrów od miejsca jego zamieszkania tj. od miejscowości R.), był zmuszony przenieść się na kilka tygodni do mieszkania żony. W tym czasie nie spodziewał się żadnej korespondencji z sądu bowiem na początku maja, telefonicznie ustalił z pracownikiem sądu, że z uwagi na okres urlopowy, korespondencji w sprawie należy spodziewać się dopiero na początku lipca. W dniu 22 lipca 2011 r. ponownie zadzwonił do sądu i dowiedział się, że rozprawa w jego sprawie odbyła się w dniu 21 czerwca 2011 r. i Sąd oddalił jego skargę. Mając powyższe na uwadze wnosi jak powyżej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)- dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 87 § 1
p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. (art. 87 § 4 p.p.s.a.)
W niniejszej sprawie skarżący uzasadniając złożony wniosek wskazał, że z przyczyn rodzinnych nie przebywał pod wskazanym w skardze adresem, a z telefonicznej informacji udzielonej mu przez pracownika sądu wynikało, iż jakiejkolwiek korespondencji z sądu mógł się spodziewać dopiero na początku lipca. Z powyższych względów nie sprawdzał korespondencji w miejscu zamieszkania. Nie wiedział zatem o wyznaczonym na dzień 21 czerwca 2011 r. terminie rozprawy oraz o tym, że w jego sprawie wydane zostało niekorzystne dla niego rozstrzygnięcie.
Zdaniem Sądu podniesiona argumentacja nie uzasadnia przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Skarżący nie uprawdopodobnił bowiem okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 21 czerwca 2011 r. Brak winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Dokonując oceny wystąpienia tej przesłanki, sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Zatem o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona, lub jej pełnomocnik, nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 sierpnia 2010 r., sygn. akt II FZ 422/10, LEX nr 742477).