Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2014 r., nr [...], w przedmiocie długu celnego, w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Pismem z dnia 22 października 2014 r. A. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2014 r., nr [...], w przedmiocie długu celnego.
Zarządzeniem z dnia 24 listopada 2014 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego. Pismo z wezwaniem do uiszczenia wpisu zostało wysłane na adres podany przez skarżącego w skardze. Pomimo dwukrotnego awizowania przesyłka pocztowa nie została odebrana, w związku z czym została przyjęta do akt sądowych ze skutkiem doręczenia (na dzień 12 grudnia 2014 r.). W zakreślonym terminie (upływającym 19 grudnia 2014 r.) nie uiszczono wpisu, nie składano również wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu.
Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę A. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [..] września 2014 r., nr [...], w przedmiocie długu celnego.
W terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej skarżący wniósł pismo, datowane na 27 stycznia 2015 r., zatytułowane jako zażalenie, w którym zakwestionował postanowienie o odrzuceniu skargi i jednocześnie zawarł wniosek o przywrócenie terminu. Skarżący zarzucił, że wezwanie do uiszczenia wpisu powinno być wysłane do uczestnika postępowania, skoro skarżący nie odebrał przesyłki pocztowej z wezwaniem. Powołał się również na niską jakość usług pocztowych świadczonych przez firmę InPost, wyraził przekonanie, że nie pozostawiono mu żadnego awiza, dlatego nie wiedział o przesyłce, w której zawarte było wezwanie do uiszczenia wpisu.
W związku z wątpliwościami co do charakteru pisma sąd wezwał skarżącego do złożenia wyjaśnień w tym przedmiocie. W odpowiedzi, udzielonej pismem z dnia 24 lutego 2015 r. skarżący wyjaśnił, że jego pismo z 27 stycznia 2015 r. stanowi zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi oraz wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunki, które muszą być spełnione aby uchybiony termin mógł zostać przywrócony określa art. 87 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Ocena okoliczności sprawy oraz złożonego przez skarżącego wniosku wskazuje, że nie została spełniona podstawowa przesłanka przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu - skarżący nie wykazał, że nie ponosi winy w braku dopełnienia tej czynności.
W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że kryterium braku winy wynikające z art. 86 § 1 p.p.s.a. jako warunek przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem zachowania szczególnej staranności strony przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Oceniając wystąpienie powyższej przesłanki, sąd obowiązany jest przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o własne interesy. Oznacza to, że strona wnosząca wniosek, celem uprawdopodobnienia braku swojej winy w uchybieniu terminu, powinna wskazać na okoliczności, które nastąpiły nagle i niespodzianie, uniemożliwiając prawidłowe dokonanie czynności procesowej (por. postanowienie NSA z 18 grudnia 2013 r., I OZ 1199/13; postanowienie NSA z 5 czerwca 2014 r., II OZ 553/14; postanowienie NSA z 9 października 2014 r., I OZ 757/14; postanowienie NSA z 19 listopada 2014 r., I OSK 1019/14, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych - CBOSA, na stronie: orzeczenia.nsa.gov.pl).