Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym Przewodniczący: sędzia WSA Jerzy Drwal po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.M. na czynność Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] listopada 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby postanawia odrzucić skargę.
Aspirant M. M. skarży czynność Komendanta Powiatowego Policji z dnia [...] listopada 2012 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy i zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby.
Stosownie do art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przepis ten w § 2 przewiduje, że przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć taką sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Stosownie do art. 52 § 3 p.p.s.a., jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4 a/ można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu czynności - do usunięcia naruszenia prawa.
Z akt sprawy wynika, że raport skarżącego z dnia 10 grudnia 2012 r. w przedmiocie zwrotu kosztów dojazdu może być uznany za wezwanie o którym mowa w art. 52 § 3 p.p.s.a. Organ nie udzielił odpowiedzi na powyższy raport. Zatem w grę wchodził 60-dniowy termin do wniesienia skargi (art. 53 § 2). Termin został przekroczony. W związku z tym skarga podlegała odrzuceniu na mocy art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji.