Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. M. na decyzję Odwoławczej Uczelnianej Studenckiej Komisji Socjalnej Uniwersytetu z dnia [...] lutego 2012 r., znak: [...] w przedmiocie przyznania stypendium rektora z tytułu wyników sportowych postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., znak [...], Odwoławcza Uczelniana Studencka Komisja Socjalna Uniwersytetu utrzymała w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2011 r. (bez numeru) przyznającą J. M. stypendium rektora z tytułu wyników sportowych.
Pismami datowanymi na 6 marca 2013 r. J. M. wniosła skargę do sądu na powyższą decyzję oraz prośbę o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że podobne podanie i skargę skierowała do organu, jednak w lutym 2013 r. otrzymała informację, że decyzja po raz trzeci nie może być wydana. Interwencję w sprawie odwołania od drugiej decyzji podjęła we wrześniu 2012 r., gdyż w czasie, kiedy decyzja została wydana była na studenckiej wymianie zagranicznej w Turcji w ramach programu Erasmus. Będąc nieobecna nie mogła zwrócić się w tej sprawie wcześniej, a decyzję wysłana pocztą odczytała po powrocie. Do wniosku dołączyła dokumenty potwierdzające pobyt na wymianie zagranicznej.
W odpowiedzi na skargę Odwoławcza Uczelniana Studencka Komisja Socjalna UMCS wniosła o odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu (argumentując, że wniosek skarżącej jest spóźniony) oraz o oddalenie skargi, w przypadku nieuwzględnienia pierwszego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu jako spóźniony.
W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunki, które muszą być spełnione aby uchybiony termin mógł zostać przywrócony określa art. 87 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Zgodnie z art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
Niewątpliwie w badanej sprawie doszło do uchybienia terminu do wniesienia skargi. Skarżona decyzja została doręczona w dniu 2 marca 2012 r. (pismo odebrał ojciec skarżącej, zatem doręczenie było skuteczne w świetle art. 72 § 1 p.p.s.a.). Skarga powinna być złożona do dnia 2 kwietnia 2013 r. Skarżąca była prawidłowo pouczona o terminie i trybie wniesienia skargi.
Podana przez skarżącą przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi - pobyt na studenckiej wymianie w Turcji, potwierdzony stosowanymi dokumentami, jest okolicznością wskazującą na brak winy w uchybieniu terminu.
Należy jednak zwrócić uwagę, że wniosek o przywrócenie terminu należy złożyć w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia (art. 87 § 1 p.p.s.a.). Z przedłożonych przez skarżąca dokumentów wynika, że jej pobyt stypendialny w Turcji trwał do 8 czerwca 2012 r. Nawet biorąc pod uwagę czas niezbędny na powrót do kraju, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi powinien być złożony najpóźniej w czerwcu 2012 r.
Wniosek złożony w piśmie datowanym na 6 marca 2013 r. jest w oczywisty sposób spóźniony i podlega odrzuceniu.
Oceny tej nie zmienia fakt, że skarżąca pismem z 25 września 2012 r. (k. 18 akt adm.) zwróciła się do Odwoławczej Uczelnianej Studenckiej Komisji Socjalnej UMCS o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Po pierwsze pismo to skierowane zostało do organu, a nie do sądu, który jest wyłącznie właściwy do przywrócenia terminu. Po drugie - z pisma skarżącej z tego samego dnia (k. 19 akt adm.) wynika, że zwraca się ona ze skarga i prośbą o ponowne rozpatrzenie sprawy do organu, a nie do sadu. Po trzecie wreszcie, nawet przy najbardziej korzystnej (aczkolwiek nieodpowiadającej prawu) interpretacji charakteru pisma skarżącej z dnia 25 września 2012 r. i tak zostało ono złożone ze znacznym opóźnieniem w stosunku do ustawowego terminu złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W tym stanie rzeczy, ponieważ wniosek o przywrócenie terminu jest spóźniony, należało orzec jak w sentencji postanowienia.