Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie zwrotu odwołania od postanowienia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita,, Sędzia NSA Maria Wieczorek (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Marcin Małek, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2004 r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu odwołania od postanowienia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę; 2. przyznać adwokatowi A. P. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych, którą to kwotę wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 66 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego zwróciło odwołanie M. S. od postanowienia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze podniosło, że z uwagi na to, że M. S. wniósł odwołanie do organu niewłaściwego, a w sprawie tej, zgodnie z art. 6c ust. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1997 r. Nr 123, poz. 776 ze zm.), właściwy jest sąd powszechny, stosownie do art. 66 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego - postanowiono o zwróceniu odwołania wnoszącemu.

W postanowieniu o zwróceniu odwołania wnoszącemu umieszczono pouczenie o przysługującemu stronie zażaleniu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu z uwagi na fakt nie wyczerpania administracyjnego trybu zaskarżenia przez skarżącego.

Zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 lipca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich, przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Samorządowe kolegium odwoławcze, jak wynika to z art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. nr 153, poz. 1271 ze zm.), jest organem wyższego stopnia w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

W przedmiotowej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze wydało postanowienie z dnia [...] jako organ pierwszej instancji.

Dla urzeczywistnienia zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego od rozstrzygnięcia samorządowego kolegium odwoławczego wydanego w pierwszej instancji jako środek zaskarżenia przewidziano nie odwołanie, lecz wniosek do kolegium o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego). Zatem od postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] skarżącemu M. S. przysługiwał wniosek do tego organu o ponowne rozpatrzenie sprawy. Dopiero złożenie owego wniosku przez stronę niezadowoloną z rozstrzygnięcia kolegium wydanego w pierwszej instancji stanowi wyczerpanie przez stronę środków zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i jest przesłanką złożenia skargi do sądu administracyjnego.

Nadmienić przy tym należy, że w postanowieniu pierwszoinstancyjnym Samorządowe Kolegium Odwoławcze obowiązane było prawidłowo pouczyć strony o prawie złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Organ natomiast nieprawidłowo pouczył stronę o przysługującym jej prawie do wniesienia zażalenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowoadministracyjnym brak takiego pouczenia nie może szkodzić stronie, w związku z czym stanowić może przesłankę przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Skarga do sądu administracyjnego w sprawie, w której nie wyczerpano środków zaskarżenia, jest niedopuszczalna, zatem podlega odrzuceniu przez Sąd.

Z tych względów działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł jak w sentencji postanowienia.

Rozstrzygnięcie o kosztach wynika z treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zgodnie z którymi wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej oraz z treści § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c w związku z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

Strona 1/1