Sprawa ze skargi J. M., M. K., M. K., J. K. na zarządzenie zastępcze Wojewody w przedmiocie : stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia NSA Marek Zalewski, Protokolant Starszy inspektor Ewa Lachowska, po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. M., M. K., M. K., J. K. na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia [...] maja 2009 r. Nr [...] w przedmiocie : stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Wójta Gminy p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] maja 2009 r. Nr [...] Wojewoda L. stwierdził wygaśnięcie mandatu Wójta Gminy S. K. G. (w aktach III SA/Lu 331/09).

Zarządzenie, wydane na podstawie art. 98 a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm., dalej zwaną u.s.g.), uzasadnione było tym, że wyrokiem z dnia 11 grudnia 2008 r. (sygn. akt XI Ka 879/08) Sąd Okręgowy w L. utrzymał w mocy zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 7 sierpnia 2008 r. (sygn. akt II K 165/07), skazujący K. G. za przestępstwo umyślne z art. 231 § 2 i in. kodeksu karnego. Wojewoda L. uznał zatem, że w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka określona w art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984 ze zm.). Przedmiotowy przepis stanowi, iż wygaśnięcie mandatu wójta następuje na skutek utraty prawa wybieralności lub braku tego prawa w dniu wyborów.

Jak dalej wywodził organ nadzoru - wygaśnięcie mandatu wójta stwierdza rada gminy, w drodze uchwały, najpóźniej po upływie miesiąca od dnia wystąpienia przesłanek wygaśnięcia mandatu (art. 26 ust. 2 ustawy o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta). W niniejszej sprawie Rada Gminy S. nie uczyniła zadość powyższemu obowiązkowi, wobec czego Wojewoda L. wezwał ten organ do podjęcia uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu wójta, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania.

Rada Gminy S. nie podjęła uchwały w przedmiotowej sprawie.

W tym stanie rzeczy, wobec bezskutecznego upływu 30 - dniowego terminu do podjęcia uchwały przez Radę Gminy S., Wojewoda L. uznał, że wydanie zarządzenia zastępczego stwierdzającego wygaśnięcie mandatu Wójta Gminy S. K. G., jest uzasadnione.

Skargę sądową na powyższy akt złożyli J. M., M. K., M. K. i J. K. wnosząc o jego uchylenie.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda L. wniósł o jej odrzucenie podnosząc, iż zawarte w art. 98a ust. 3 u.s.g. uregulowanie wyłącza dopuszczalność wniesienia skargi na wydany akt przez jakikolwiek inny podmiot poza gminą lub związkiem międzygminnym oraz radnym (wójtem), w zakresie rozstrzygnięcia dotyczącego jego mandatu. Tym samym więc, poza kręgiem uprawnionych do wniesienia skargi pozostają radni, których interesu prawnego nie dotyczy zarządzenie zastępcze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 98 ust. 3 w związku z art. 98a ust. 3 u.s.g. legitymację do złożenia skargi na zarządzenie zastępcze mają następujące podmioty:

- gmina lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie albo kompetencje zostały naruszone,

- osoba, której interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy zarządzenie zastępcze.

Jak wynika z uzasadnienia senackiego projektu nowelizacji art. 98a ust. 3 u.s.g. (zob. Uzasadnienie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o samorządzie powiatowym - druk sejmowy nr 336, cyt. za Lex Polonica - założeniem nowelizacji, wynikającym z analizy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 2007 r. sygn. akt P 19/04, było ustalenie, że art. 98 ust. 3 w zw. z art. 98 a ust. 3 u.s.g. expressis verbis dotychczas uprawniał do zaskarżenia zarządzenia zastępczego wojewody o wygaśnięciu mandatu radnego jedynie gminę lub związek międzygminny, których interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Tym samym ustawodawca pozbawiał zainteresowanego radnego sądowej ochrony praw naruszonych zarządzeniem.

Strona 1/2