Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie określenia cła, podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług z tytułu importu samochodu osobowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Marek Zalewski po rozpoznaniu w dniu 29 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ż. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2009 r., Nr [...] w przedmiocie określenia cła, podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług z tytułu importu samochodu osobowego p o s t a n a w i a : odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 17 września 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę A. Ż. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie określenia cła, podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług z tytułu importu samochodu osobowego.

Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 7 października 2009 r. Od tego orzeczenia pełnomocnik skarżącej wniósł w dniu 21 października 2009 r. skargę kasacyjną, sporządzoną przez siebie osobiście.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.

W myśl art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), powoływanej w dalszej części uzasadnienia jako: "ppsa", skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Zgodnie zaś z art. 178 ppsa, wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Przepis art. 175 § 1 ustawy wprowadza zatem przymus adwokacki, wyłączający możliwość sporządzenia skargi kasacyjnej przez samą stronę czy też nieprofesjonalnego pełnomocnika. Tylko podmioty wymienione w art. 175 § 2 ustawy, do których skarżąca, ani jej pełnomocnik nie należy, uprawnione są do wniesienia skargi kasacyjnej sporządzonej osobiście. Wyjaśnić również należy, iż pełnomocnik A. Ż. nie złożył pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej, co dodatkowo czyni skargę kasacyjną niedopuszczalną również z tego powodu.

Skarga kasacyjna jako niedopuszczalna podlega zatem odrzuceniu na podstawie powołanego art. 178 ppsa.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł, jak w postanowieniu.

Strona 1/1