Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 7 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.M. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] sierpnia 2008r., nr [....], utrzymującą w mocy decyzję Wojskowego Komendanta Uzupełnień z dnia [...] lipca 2008r. - karta powołania, seria B Nr [....], w przedmiocie powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pełnomocnik skarżącego S.M. wniósł w dniu 25 sierpnia 2008r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] sierpnia 2008r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wojskowego Komendanta Uzupełnień ach z dnia [...] lipca 2008r. - karta powołania, seria B Nr [...], w przedmiocie powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej.
W skardze zawarto również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek nie zawierał uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi, Sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar wykazania, iż okoliczności te istotnie zaistniały spoczywa na osobie wnioskującej o ochronę tymczasową. Inaczej rzecz ujmując, wnioskodawca powinien wykazać, że w sytuacji faktycznej, w jakiej się znajduje, wykonanie decyzji powodować będzie znaczną szkodę bądź trudne do odwrócenia skutki. Bez przywołania okoliczności określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. oraz bez przedstawienia stosownego uzasadnienia popartego dowodami, nie jest możliwa ocena wniosku pod kątem spełnienia wymienionych w tym unormowaniu warunków. (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lipca 2004 r., FZ 104/2004, LexPolonica nr 1926375; z 28 kwietnia 2005r., II OZ 184/05, LEX nr 302251; z 13 grudnia 2004 r., FZ 496/2004, LexPolonica nr 375763; z dnia 27 stycznia 2005 r., FZ 569/2004, LexPolonica nr 420585; z dnia 7 kwietnia 2005 r., II OZ 201/2005, LexPolonica nr 409861; z dnia 21 grudnia 2006 r., I FZ 525/2006, LexPolonica nr 1394742; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 sierpnia 2006 r., III SA/Wa 162/2006, LexPolonica nr 1030868 oraz postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 lipca 2006 r., III SA/Wa 1540/2006, LexPolonica nr 414613).
Odnosząc powyższe uwagi do wniosku skarżącego trzeba stwierdzić, że wniosek nie zawiera żadnego uzasadnienia. Nie została wskazana podstawa prawna wniosku, nie przytoczono żadnych argumentów które miałyby przemawiać za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji. Jedyne argumenty podnoszone w skardze odnoszą się do oceny legalności zaskarżonej decyzji. W tym zaś kontekście trzeba przytoczyć poglądy orzecznictwa wskazujące, iż "Stanowisko skarżącego, że skarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzja jest merytorycznie nietrafna i w jego ocenie narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi." (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2004 r., FZ 358/2004, LexPolonica nr 390383; podobnie NSA w postanowieniu z 28 kwietnia 2005r., II OZ 184/05, LEX nr 302251: "Niezgodność decyzji z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu I instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 p.p.s.a. (...) to dwie różne kwestie. O ile pierwsza z nich (kontrola legalności aktu) jest celem postępowania sądowoadministracyjnego, to druga znacznie może poprzedzać merytoryczną decyzję sądu, i jak stwierdzono, ma odmienną osnowę. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności decyzji z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcia Sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności decyzji administracyjnej").
Brak wskazania przez skarżącego, na dodatek reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, jakichkolwiek argumentów przemawiających za spełnieniem określonych w ustawie przesłanek stanowiących podstawę wstrzymania przez sąd wykonania zaskarżonej decyzji uniemożliwia uwzględnienie wniosku.
W tym stanie rzeczy, ponieważ skarżący nie wykazał istnienia przesłanek wynikających z art. 61 § 3 p.p.s.a., na podstawie przytoczonego przepisu należało orzec jak postanowieniu.