Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego w zakresie wniosku z dnia 15 listopada 2016 r. o sprostowanie postanowienia postanawia: odmówić sprostowania postanowienia zawartego w punkcie II wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt III SA/Lu [...].
Pismem z dnia 15 listopada 2016 r. pełnomocnik skarżącej E. K. wniosła o sprostowanie postanowienia z punktu II wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia [...] września 2016 r. sygn. akt III SA/Lu [...], poprzez przyznanie radcy prawnemu wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu bez uwzględnienia kwoty z tytułu podatku VAT, tj. zamiast kwoty [...]zł wpisać kwotę [...]zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Przy czym, sprostowanie może nastąpić również na żądanie strony (art. 156 w związku z art. 159 p.p.s.a.), oraz sprostowanie wyroku nie jest ograniczone żadnym terminem.
Rozpoznając wniosek pełnomocnika skarżącej z dnia 15 listopada 2016 r. stwierdzić należy, że nie jest on zasadny.
Wskazywany przez pełnomocnika skarżącej sposób sprostowania wykracza poza ramy pojęć, o których mowa w przepisie art. 156 § 1 p.p.s.a.
Zawarte we wniosku żądanie nie jest bowiem żądaniem sprostowania oczywistej omyłki, lecz de facto żądaniem zmiany merytorycznej treści orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania. W tym zakresie prawidłowym trybem weryfikacji rozstrzygnięcia sądu w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej, jest przewidziana w art. 194 § 1 pkt 9 p.p.s.a. możliwość wniesienia zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wobec powyższego, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.