Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania, w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.M. na postanowienie Wojewody z dnia [...] lipca 2008r., znak [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania, w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego postanawia: odmówić przywrócenia terminu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Pismem z dnia 3 września 2008r. Z.M. wniósł skargę na postanowienie Wojewody z dnia [...] lipca 2008r., znak [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania.

Zarządzeniem z dnia 6 października 2008r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie [...] zł. Zarządzenie, wraz ze stosownym pouczeniem o skutkach nieusunięcia braku formalnego, zostało doręczone skarżącemu w dniu 15 października 2008r. Skarżący w wyznaczonym terminie nie uiścił wpisu.

W dniu 24 października 2008r. skarżący złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Lublinie wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Skarżący uzasadnił swój wniosek tym, że niedotrzymanie terminu wpłaty wpisu nastąpiło z uwagi na wyjazd w sprawach rodzinnych i nieoczekiwane przesunięcie terminu powrotu. Jednocześnie skarżący poinformował, że w dniu złożenia wniosku, tj. 24 października 2008r., uiścił wpis od skargi w kasie Sądu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.

W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunki, które muszą być spełnione aby uchybiony termin mógł zostać przywrócony określa art. 87 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.

Ocena okoliczności sprawy oraz złożonego przez skarżącego wniosku wskazuje, że nie zostały spełnione wyżej przytoczone ustawowe warunki przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu. Skarżący złożył wprawdzie stosowny wniosek oraz dokonał jednocześnie czynności, która nie została dokonana w terminie, tj. wniósł wpis od skargi, jednakże nie uprawdopodobnił w wystarczający sposób braku winy w uchybieniu terminu.

Jak wskazuje się w orzecznictwie i literaturze, przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. II, Zakamycze 2006, s. 211).

Argumentacja podniesiona przez skarżącego w niniejszej sprawie nie jest wystarczająco przekonująca, aby przyjąć brak winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Okolicznością, która w ocenie skarżącego ma uzasadniać brak jego winy w dokonaniu tej czynności jest wyjazd w sprawach rodzinnych i nieoczekiwane przesunięcie terminu powrotu. W ocenie Sądu wniosek ten jest nazbyt gołosłowny, aby mógł stanowić podstawę do przyjęcia, że uchybienie terminu uiszczenia wpisu sądowego nastąpiło bez winy skarżącego. Skarżący winien uprawdopodobnić istnienie okoliczności, które wskazują brak jego winy w uchybieniu terminu. Uprawdopodobnienie nie wymaga wykazania pewności istnienia jakiś faktów, lecz wskazania odpowiedniego stopnia prawdopodobieństwa. Skarżący tymczasem w żaden sposób nie dookreśla ani okoliczności jego wyjazdu, ani nie wskazuje jak długo wyjazd trwał, ani też nie wyjaśnia dlaczego nie skorzystał z pomocy innej osoby, która mogła bez trudu dokonać wskazanej czynności za niego. Należy przy tym wskazać, że w świetle § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193, z późn. zm.) wpis sądowy może zostać uiszczony nie tylko bezpośrednio w kasie sądu, lecz również poprzez wpłatę na rachunek bankowy sądu, o czym skarżący został pouczony w wezwaniu do uiszczenia wpisu. Z akt sprawy wynika, że skarżący osobiście odebrał w dniu 15 października wezwanie, o czym świadczy jego podpis na potwierdzeniu odebrania pisma doręczonego przez pocztę. Biorąc pod uwagę możliwości, jakie daje współcześnie system bankowy skarżący nie znajdował się w takiej sytuacji, która uniemożliwiała dokonanie wpisu sądowego w terminie. Skarżący mógł w tym celu albo skorzystać z pomocy innej osoby, albo dokonać przelewu bankowego w miejscowości, w której aktualnie przebywał. Nadmienić przy tym trzeba, że konto bankowe sądu było zarówno podane w wezwaniu sądowym do uiszczenia wpisu, jak i jest powszechnie dostępne na stronach internetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie. Ustalenie właściwego konta nie powinno zatem stanowić nadmiernej trudności dla skarżącego.

Sąd zwraca przy tym uwagę, że w doręczonym skarżącemu zarządzeniu o wezwaniu do uiszczenia wpisu jest zawarte wskazanie skutków prawnych niedopełnienia tej czynności. Skarżący miał zatem pełną świadomość doniosłości czynności, do dokonania której został zobligowany i powinien wykazać należytą staranność w zakresie swoich spraw. Takiej staranności skarżący nie wykazał, zatem podniesione przezeń argumenty we wniosku o przywrócenie terminu nie pozwalają na przyjęcie, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, to zaś uzasadnia odmowę przywrócenia terminu.

W tym stanie rzeczy, ponieważ skarżący nie spełnił określonych ustawowo warunków przywrócenia terminu, należało orzec jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda