Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 9 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Lubelskiego na zarządzenie Nr 6 Wójta Gminy Sosnowica z dnia 25 stycznia 2010 w sprawie udzielenia pełnomocnictwa Pani B. D. - Dyrektorowi Zespołu Szkół Publicznych w S. - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia.
Pismem z dnia 8 lipca 2010 r. Wojewoda Lubelski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na zarządzenie Nr 6 Wójta Gminy Sosnowica z dnia 25 stycznia 2010 w sprawie udzielenia pełnomocnictwa Pani B. D. - Dyrektorowi Zespołu Szkół Publicznych w S.
W skardze zawarto również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia. W uzasadnieniu Wojewoda podniósł, iż wydanie zaskarżonego zarządzenia, jak również związanego z nim zarządzenia Nr 5 Wójta Gminy Sosnowica z dnia 25 stycznia 2010 r. w sprawie powierzenia obowiązków Dyrektora Zespołu Szkół Publicznych w S. doprowadziło do stanu, w którym funkcje Dyrektora w przedmiotowej szkole wykonują dwie osoby: T. P.-K. (Dyrektor) oraz B. D. (pełniąca obowiązki Dyrektora). Taka sytuacja rodzi obawy wyrządzenia znacznej szkody w funkcjonowaniu szkoły a także może spowodować trudne do odwrócenia skutki. Faktyczne istnienie "dwuwładzy" w szkole może powodować trudne do odwrócenia skutki w postaci podejmowania niewłaściwych decyzji, czy zawierania umów dotyczących tego samego przedmiotu przez obydwie wskazane wyżej osoby, co będzie źródłem wątpliwości co do skuteczności takich umów. Skutki te dotykają zarówno uczniów, jak i pracujących w szkole nauczycieli i innych pracowników.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Sosnowica podniósł, iż wbrew twierdzeniom Wojewody nie istnieje żaden stan "dwuwładzy" w Zespole Szkół. Dotychczasowa Dyrektor została zawieszona w pełnieniu obowiązków Zarządzeniem Nr 3 Wójta Gminy Sosnowica z 25 stycznia 2010 r. Zarządzenie to zostało wprawdzie uchylone decyzjami komisji dyscyplinarnych, jednak orzeczenie tych komisji zostały uchylone wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 28 lipca 2010 r. (sygn. akt: III APo 2/10). W związku z tym stan zawieszenia dotychczasowej Dyrektor szkoły nadal trwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Po przekazaniu sądowi skargi, Sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Zawieszenie wykonania zaskarżonego aktu do czasu wydania orzeczenia w sprawie przez sąd administracyjny stanowi formę tzw. ochrony tymczasowej, mającej na celu ochronę skarżącego przed potencjalnym zaistnieniem sytuacji, w którym akt oceniony jako wadliwy przez sąd został już faktycznie wykonany, z czym wiążą się niekorzystne konsekwencje w postaci znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
Jak podkreśla się przy tym w orzecznictwie, ochrona tymczasowa jest niezalezna od merytorycznej oceny legalności samego zaskarżonego aktu: "Niezgodność decyzji z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu I instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 p.p.s.a. (...) to dwie różne kwestie. O ile pierwsza z nich (kontrola legalności aktu) jest celem postępowania sądowoadministracyjnego, to druga znacznie może poprzedzać merytoryczną decyzję sądu, i jak stwierdzono, ma odmienną osnowę. Oparcie wniosku o ochronę tymczasową na niezgodności decyzji z prawem, a zwłaszcza rozstrzygnięcia Sądu w tym zakresie, niweczyłoby kontrolę sądową legalności decyzji administracyjnej" (postanowienie NSA z 28 kwietnia 2005r., II OZ 184/05, LEX nr 302251). Podobnie NSA w postanowieniu z 10 lipca 2008 r. (II OZ 741/08; LEX nr 493666): "Celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji jest ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi w zakresie zapobieżenia znacznej szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom, a nie ocena legalności decyzji".