Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] sierpnia 2008r., znak [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług, w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
Pismem z dnia 25 września 2008r. A.R. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] sierpnia 2008r., znak [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] maja 2008r, nr [...], w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług.
Zarządzeniem z dnia 29 października 2008r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100 (sto) zł. Zarządzenie, wraz ze stosownym pouczeniem o skutkach nieusunięcia braku formalnego, zostało doręczone A.R. w dniu 12 listopada 2008r.
W dniu 20 listopada 2008r. w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym zostało złożone pismo skarżącego zawierające prośbę o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Skarżący uzasadnił swój wniosek tym, że nie zdążył w ustawowym terminie dokonać wpisu sądowego ze względu na poważny atak choroby nerek, tego samego dnia, w którym odebrał wezwanie. Jednocześnie skarżący dołączył do wniosku kserokopię potwierdzenia uiszczenia wpisu w kasie sądu, w dniu 20 listopada 2008r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunki, które muszą być spełnione aby uchybiony termin mógł zostać przywrócony określa art. 87 p.p.s.a. Z przepisu tego wynika, iż pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Ocena okoliczności sprawy oraz złożonego przez skarżącego wniosku wskazuje, że nie zostały spełnione wyżej przytoczone ustawowe warunki przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu. Skarżący złożył wprawdzie stosowny wniosek oraz dokonał jednocześnie czynności, która nie została dokonana w terminie, tj. wniósł wpis od skargi, jednakże nie uprawdopodobnił w wystarczający sposób braku winy w uchybieniu terminu.
Jak wskazuje się w orzecznictwie i literaturze, przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy, gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. II, Zakamycze 2006, s. 211).
Argumentacja podniesiona przez skarżącego w niniejszej sprawie nie jest wystarczająco przekonująca, aby przyjąć brak winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu sądowego. Okolicznością, która w ocenie skarżącego ma uzasadniać brak jego winy w dokonaniu tej czynności jest fakt, iż tego samego dnia, w którym odebrał wezwanie do uiszczenia wpisu doznał poważnego ataku choroby nerek. W ocenie Sądu wniosek ten jest nazbyt gołosłowny, aby mógł stanowić podstawę do przyjęcia, że uchybienie terminu uiszczenia wpisu sądowego nastąpiło bez winy skarżącego. Skarżący winien uprawdopodobnić istnienie okoliczności, które wskazują brak jego winy w uchybieniu terminu. Uprawdopodobnienie nie wymaga wykazania pewności istnienia jakiś faktów, lecz wskazania odpowiedniego stopnia prawdopodobieństwa. Skarżący tymczasem nie przedstawił żadnego dokumentu, który uprawdopodabniałby podniesioną przezeń okoliczność mającą wskazywać na brak winy w niedopełnieniu czynności w terminie. Skoro, jak wynika z twierdzeń podniesionych przez skarżącego, jego choroba nerek była na tyle poważna, że uniemożliwiła mu uiszczenie wpisu w siedmiodniowym terminie, liczonym od daty doręczenia wezwania, skarżący powinien dysponować jakimś świadectwem lekarskim, potwierdzającym fakt tak poważnej dolegliwości - np. zwolnieniem lekarski, zaświadczeniem, dokumentacją ewentualnej hospitalizacji itp. Skarżący tymczasem opiera swój wniosek jedynie na swoim własnym stwierdzeniu wystąpienia choroby, uniemożliwiającej uiszczenie wpisu. Jest to zbyt mało, aby można było przyjąć, że skarżący uprawdopodobnił, iż nie ponosi winy w uchybieniu terminu.