Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H.H. - przedstawiciela ustawowego małoletniej I.H. na decyzję Wojewody z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, postanawia: umorzyć postępowanie.
Wojewoda zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania H.H. - przedstawiciela ustawowego małoletniej I.H. od decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...], w przedmiocie zobowiązania małoletniej I.H. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Na decyzję organu odwoławczego skargę za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie złożyła H.H., przedstawiciel ustawowy I.H., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji.
W dniu 20 listopada 2006 r. Wojewoda, działając na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), wydał decyzję zmieniającą z urzędu własną ostateczną decyzję nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r. w ten sposób, że uchylił w całości decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] o zobowiązaniu małoletniej obywatelki Ukrainy I.H. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umorzył postępowanie w pierwszej instancji.
Decyzję z dnia 20 listopada 2006 r. organ złożył w sądzie w dniu 21 listopada 2006 r.
Zarządzeniem z dnia 21 listopada 2006 r. skarżąca została o tym fakcie powiadomiona i wezwana do udzielenia w ciągu 7 dni od otrzymania wezwania informacji, czy w związku z powyższym cofa skargę na skarżoną przez siebie decyzję. Wezwanie skarżąca otrzymała w dniu 27 listopada 2006 r. Nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie.
W dniu 13 grudnia 2006 r. Wojewoda, na wezwanie sądu, przedłożył kserokopię zwrotnego potwierdzenia odbioru przez H.H. decyzji z dnia 20 listopada 2006 r. H.H. decyzję otrzymała w dniu 27 listopada 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania:
1) jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę,
2) w przypadku śmierci strony (...),
3) gdy postanowienie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn" w rozumieniu art. 161 § 1 pkt 3 cyt. ustawy będziemy mieć do czynienia, kiedy w toku tego postępowania, a przed wydaniem wyroku, przestanie istnieć przedmiot zaskarżenia, a zatem w szczególności wówczas, gdy zaskarżona decyzja zostanie pozbawiona bytu prawnego w nadzwyczajnym wewnątrzadministracyjnym postępowaniu kontrolnym (np. w wyniku stwierdzenia jej nieważności) - por. T. Woś [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 495.
W przedmiotowej sprawie Wojewoda , po wniesieniu przez skarżącą skargi do sądu administracyjnego, a przed wydaniem przez sąd wyroku w sprawie (sygn. akt III SA/Lu 418/06) ze skargi H.H. na decyzję z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...], na podstawie art. 154 § 1 zmienił zaskarżoną przez H.H. decyzję, uchylając decyzję pierwszoinstancyjną i umarzając postępowanie w pierwszej instancji.
Decyzję administracyjną doręcza się stronom na piśmie i wiąże ona organ, który ją wydał, od chwili doręczenia (art. 109 § 1 i art. 110 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego; Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.).
H.H. decyzję z dnia 20 listopada 2006 r., o której mowa powyżej, otrzymała w dniu 27 listopada 2006 r.
Uznać należy, że zaskarżona decyzja Wojewody z dnia [...] lipca 2006 r. przestała obowiązywać z dniem wydania ostatecznej decyzji z [...] listopada 2006 r. Oznacza to, że w toku postępowania sądowoadministracyjnego przestał istnieć przedmiot zaskarżenia.
Zatem w związku z powyższym mimo że skarżąca nie udzieliła informacji, czy cofa skargę, stwierdzić należy, iż w toku postępowania sądowoadministracyjnego zaszła przeszkoda merytorycznego rozpoznania sprawy, tj. postępowanie sądowadministracyjne stało się bezprzedmiotowe ze względu na wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji, która mogłaby podlegać badaniu.
W tej sytuacji postępowanie podlega umorzeniu z mocy art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W związku z tym orzeczono jak w sentencji postanowienia.