Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Marcinowski po rozpoznaniu w dniu 1 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2009 r. [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie rejestracji pojazdu postanawia: umorzyć postępowanie.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Starosty z dnia [...] kwietnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy zarejestrowania pojazdu i unieważnienia dowodu rejestracyjnego.
Na decyzję tę strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.
Działając w trybie autokontroli, Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. znak [...] uchyliło swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia [...] kwietnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy zarejestrowania pojazdu i unieważnienia dowodu rejestracyjnego, oraz odmówiło uchylenia decyzji Starosty z dnia [...] stycznia 2006 r. znak [...] o zarejestrowaniu pojazdu, wydaniu dowodu rejestracyjnego oraz tablic rejestracyjnych.
Następnie Organ wniósł o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego, zaś skarżący przychylił się do wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako ppsa) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Jedynym warunkiem dokonania zmiany ostatecznej decyzji w trybie autokontroli, jest uwzględnienie skargi w całości. Wskazać należy, że na skutek uwzględnienia skargi w trybie autokontroli przez organ administracji, postępowanie sądowo-administracyjne staje się bezprzedmiotowe, ze względu na brak decyzji, która mogłaby podlegać badaniu. W tej sytuacji postępowanie podlega umorzeniu z mocy art. 161 § 1 pkt 3 ppsa.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.