Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Marcinowski po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. na czynność Starosty B. z dnia [...] czerwca 2011 r., znak: Km.[...], w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 8 sierpnia 2011 r. M. C. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie za pośrednictwem Starosty B. z pismem oznaczonym jako: "Pozew o zapłatę w postępowaniu upominawczym". W piśmie tym wnosił o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, że pozwany Starosta B. ma zapłacić na jego rzecz kwotę 425 złotych.
W uzasadnieniu pisma wyjaśnił, że swoje roszczenie wywodzi z faktu uiszczenia w zawyżonej wysokości opłaty za kartę pojazdu wydaną dla samochodu osobowego marki A. 100 A. o nr rejestracyjnym [...]. Fakt, że opłata w kwocie 500 zł była pobierana w zawyżonej wysokości został potwierdzony wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r. w sprawie sygn. U 6/04, który uznał za niezgodne z Konstytucją i ustawą przepisy rozporządzenia wykonawczego ustalające wysokość opłaty. W następstwie zmiany przepisów opłatę zmniejszono do kwoty 75 zł. W tym stanie powstała różnica pomiędzy kwotą uiszczoną, a wynikającą z obowiązującego prawa. W ocenie M. C. jego roszczenie o zapłatę ma oparcie w przepisach Kodeksu cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu (art. 405 i 410), a tryb dochodzenia roszczenia uzasadnia art. 498 § 1 kodeksu postępowania cywilnego.
W odpowiedzi na pismo Starosta B. wniósł o odrzucenie pozwu (skargi), ewentualnie o oddalenie pozwu (skargi).
Wniosek o odrzucenie uzasadnił faktem, że pismo nie zawiera elementów wymaganych przepisami prawa dla skargi do sądu administracyjnego, dlatego przedłożony pozew kwalifikuje się do rozstrzygnięcia przez sąd powszechny. Wniosek alternatywny o oddalenie skargi uzasadniono brakiem podstaw do uwzględnienia żądania skarżącej.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 7 września 2011 r. M. C. wezwany został do usunięcia braków formalnych skargi, przez sprecyzowanie, czy przedmiotem skargi jest żądanie zasądzenia określonej kwoty pieniężnej od Starosty B., czy też czynność Starosty (z jakiego dnia) polegająca na odmowie zwrotu należności za wydanie karty pojazdu - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżący oświadczył w piśmie z dnia 15 września 2011 r., że przedmiotem skargi jest żądanie zasadzenia określonej kwoty pieniężnej od Starosty B., czyli 425 zł, za bezpodstawne pobranie części opłaty w wysokości 500 zł za wydanie karty pojazdu (pismo - k. 13).
Z akt sprawy wynika, że skarżący w dniu 22 czerwca 2011 r. zwrócił się do Starosty B. o zwrot kwoty 425 zł stanowiącej część opłaty za wydanie karty pojazdu, pobranej w wysokości 500 zł. Organ pismem z dnia 30 czerwca 2011 r. odmówił zwrotu żądanej kwoty wskazując, że zwrot dokonany będzie na podstawie wydanych wyroków sądowych w konkretnej sprawie. Jednocześnie organ pouczył, że na niniejszą czynność strona może wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, po uprzednim wezwaniu na piśmie Starosty B. - w terminie 14 dni od dnia doręczania pisma, do usunięcia naruszenia prawa.
Skarżący pismem z dnia 14 lipca 2011 r. wezwała Starostę B. do usunięcia naruszenia prawa w zakresie powyższej odmowy, ten jednak pismem z dnia 18 lipca 2011 r. ponownie odmówił zwrotu części opłaty, pouczając o możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego.