Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Zalewski po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2015 r., Nr [...] w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
B. R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2015 r., Nr [...], w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego. W skardze zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej znacznej szkody. Skarżąca nie uzasadniła powyższego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednocześnie w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności.
Katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty, zaś obowiązek ich uprawdopodobnienia spoczywa na wnioskodawcy. Sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana przez stronę szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu skarżący winien tak określić ewentualną szkodę lub w taki sposób wskazać skutki, które nastąpiłyby w związku z wykonaniem decyzji, by sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane, że wielkość szkody jest znaczna, a skutki trudne do odwrócenia. Jak przyjęto w orzecznictwie, chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wyrównana przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia.
W niniejszej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2015 r., Nr [...], w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego skarżąca zawarła w skardze do Sądu. B. R. nie wykazała jednak, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody materialnej lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Skarżąca w ogóle nie uzasadniła, w jaki sposób wykonanie postanowienia spowoduje skutki określone w powołanym przepisie. Na poparcie wniosku o wstrzymanie wykonania zakwestionowanego orzeczenia nie przywołała żadnych konkretnych okoliczności, które mogłyby uzasadniać, iż istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub spowodowania wobec niej trudnych do odwrócenia skutków. Brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia zatem jego merytoryczną ocenę (vide: postanowienie NSA z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04).
Należy także zauważyć, że każde postanowienie zobowiązujące do uiszczenia należności pieniężnych pociąga za sobą dolegliwość rodzącą określony skutek w finansach zobowiązanego. Nie jest to więc sytuacja, która sama z siebie uzasadnia zastosowanie wyjątkowego rozwiązania prawnego, jakim jest ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.