Wniosek w przedmiocie: uzupełnienia postanowienia oraz wydania orzeczenia o zwrocie bezpodstawnie pobranych opłat sądowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Zalewski po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A.C. w przedmiocie: uzupełnienia postanowienia z dnia 30 października 2007 r. oraz wydania orzeczenia o zwrocie bezpodstawnie pobranych opłat sądowych postanawia: wniosek oddalić.

Uzasadnienie

We wniosku z dnia 12 lutego 2008 r., skarżący A.C. domagał się wydania postanowienia rozstrzygającego o kosztach postępowania. W uzasadnieniu podał, że Naczelny Sąd Administracyjny przywracając mu termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu powołując się na art. 209 ppsa uznał, że rozstrzygnięcie o kosztach postępowania powinno nastąpić w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji. Domagał się także zwrotu bezpodstawnie pobranych opłat sądowych.

Wojewódzki Sad Administracyjny w Lublinie, zważył co następuje:

Postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia wniosku z dnia 1 grudnia 2006 r. odrzuconego postanowieniem z dnia 13 marca 2007 r. Na to postanowienie skarżący złożył zażalenie w dniu 25 kwietnia 2007 r., uiszczając jednocześnie opłatę od zażalenia w kwocie 100 złotych w kasie sądu bez wezwania. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając zażalenie postanowieniem z dnia 18 lipca 2007 r. uchylił zaskarżone postanowienie i przywrócił skarżącemu termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Odnosząc się do wniosku o zwrot kosztów postępowania zażaleniowego wyjaśnił, że stosownie do treści art. 209 ppsa, rozstrzygniecie o kosztach postępowania następuje w orzeczeniu kończącym sprawę w danej instancji.

Rozpoznając ponownie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi Wojewódzki Sad Administracyjny, postanowieniem z dnia 30 października 2007 r. odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Odpis tego postanowienia został doręczony skarżącemu (jego pełnomocnikowi) dnia 20 listopada 2007 r., wraz z pouczeniem o przysługującym środku zaskarżenia. Wobec tego że zażalenie na to postanowienie nie zostało złożone, postanowienie to stało się prawomocne. Jest ono zatem orzeczeniem kończącym postępowania w sprawie przywrócenia terminu do złożenia skargi na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] sierpnia 1999 r. nr [...].

Orzeczenie to nie zawiera rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w rozumieniu art. 210 § 2 ppsa. Stosownie do art. 199 ppsa, strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Poniesione przez skarżącego koszty w sprawie wynoszą 100 zł i ograniczają się do uiszczonej opłaty od zażalenia. Opłata ta była należna stosowanie do art. 230 § 2 ppsa w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.)

W świetle powyższych rozważań stwierdzić należy, że wobec braku rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w postanowieniu z dnia 30 października 2007 r., kończącym postępowanie w sprawie, skarżącemu przysługiwało prawo zgłoszenia wniosku o uzupełnienie tego postanowienia na podstawie art. 157 ppsa w związki z art. 166 ppsa co do kosztów postępowania w terminie 14-tu dni od jego doręczenia. Wniosek w tym przedmiocie wpłynął już po jego uprawomocnieniu i z przekroczeniem tego terminu, w dniu 12 lutego 2008 r. Złożenie wniosku po upływie terminu określonego w art. 157 § 1 ppsa skutkowało jego oddaleniem. Wniosek w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych opłat sądowych, w oparciu o art. 226 § 2 ppsa, również nie zasługiwał na uwzględnienie. Jak wskazano wyżej jedyną opłatą jaką poniósł skarżący w sprawie niniejszej to kwota 100 zł wpisu od założonego zażalenia. Opłata ta była należna co jednoznacznie wynika z treści art. 230 § 1 i 2 ppsa w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. (Dz. U. 221, poz. 2193 ze zm.)

Należy także podnieść, ze wbrew twierdzeniom wniosku w sprawie niniejszej nie miał zastosowania przepis art. 100 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.) bowiem skarga opierała się na treści art. 101 w/w ustawy i zwolnienie od opłat określone w w/w przepisie takiej skargi nie obejmuje.

Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sad Administracyjny orzekł jak na wstępie.

Strona 1/1