Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton - Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. , nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek postanawia: przyznać J. W. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego, o wyznaczenie którego zwrócić się do Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych.
W złożonej skardze skarżący zwrócił się m.in. z wnioskiem o ustanowienie radcy prawnego z urzędu. Skarżący wezwany do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy, w terminie nadesłał wypełniony wniosek zaznaczając w nim, że domaga się ustanowienia radcy prawnego.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Na wstępie wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. e ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Sprawa, w której skarżący wniósł skargę, mieści się w wymienionej kategorii spraw, a zatem strona jest w tej sprawie zwolniona z mocy ustawy od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie przepisy o przyznaniu prawa pomocy (art. 262 p.p.s.a.). Zgodnie z powyższym, żądanie strony dotyczące przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego, jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 ( 3 p.p.s.a.). W myśl art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Stwierdzić należy, że wniosek strony o ustanowienie radcy prawnego zasługuje na uwzględnienie, ponieważ strona wykazała, że nie jest w stanie uiścić pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Skarżący jest osobą starszą, schorowaną ([...], [...], [...], [...], [...]), utrzymującą się z emerytury. Nie posiada majątku nieruchomego, ani żadnych zasobów finansowych. Zamieszkuje u córki, jednakże nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego. Jedynym źródłem jego utrzymania jest emerytura w kwocie [...] zł netto, z której [...] zł przeznacza na utrzymanie mieszkania oraz ok. [...] zł na zakup leków i środków czystości. W ocenie referendarza, pozostała po opłaceniu kosztów mieszkania i kosztów leczenia kwota (ok. [...] zł) wystarcza jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb codziennego utrzymania (wyżywienie, ubranie, itd.). Opłacenie kosztów profesjonalnego pełnomocnika spowodowałoby zatem uszczerbek w utrzymaniu koniecznym skarżącego. Powyższe prowadzi do wniosku, że strona znajduje się w sytuacji uprawniającej do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie radcy prawnego.
Z tych względów oraz na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 262 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak na wstępie.