Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia : przyznać P. C. prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
W odpowiedzi na zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, w terminie do jego opłacenia, skarżący pismem z dnia 29 lipca 2013 r. zwrócił się o "umorzenie kosztów procesowych". Wniosek ten został potraktowany jako wniosek o przyznanie prawa pomocy, w związku z czym skarżący został wezwany do wypełnienia urzędowego formularza "PPF". Skarżący, w terminie nadesłał wypełniony urzędowy formularz wniosku zaznaczając w nim, że wnosi o zwolnienie od kosztów sądowych.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Żądanie zwolnienia od kosztów sądowych jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.).
Mając na uwadze przedstawioną we wniosku o przyznanie prawa pomocy sytuację materialną i rodzinną skarżącego stwierdzić należy, że zostały spełnione przesłanki z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Skarżący przebywa obecnie w areszcie śledczym i nie uzyskuje żadnych dochodów. Skarżący nie posiada też żadnego majątku nieruchomego, ani żadnych zasobów finansowych. Powyższe okoliczności (brak dochodów, a także majątku, który mógłby służyć pozyskaniu środków na sfinansowanie kosztów sądowych) uzasadniają ocenę, że skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie.
Z tych względów oraz na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono o przyznaniu stronie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.