Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Drwal po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. L. na zarządzenie Wójta Gminy z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na dyrektora Szkoły Podstawowej im. Marszałka J. P. w W. p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 - dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia strony skarżącej możliwości złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Regulacja prawna wskazanego przepisu prowadzi do wniosku, iż wniesienie do sądu administracyjnego skargi nie pociąga za sobą skutku suspensywności i wstrzymanie wykonania przez sąd zaskarżonego aktu zależy od oceny sądu, czy istnieją przesłanki uzasadniające takie rozstrzygnięcie. Niewykonywanie ostatecznych aktów administracyjnych jest bowiem stanem niepożądanym i prawo wnoszenia skargi do sądu nie może uniemożliwiać prawidłowego funkcjonowania procesu stosowania i realizowania norm prawa administracyjnego. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest wyjątkową instytucją, a przesłanki uzasadniające jej zastosowanie nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.
Podkreślenia również wymaga, że zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej jest możliwe jedynie w stosunku do aktów, które nadają się do wykonania, a więc takich które nakładają na adresata obowiązek określonego zachowania bądź też obowiązek powstrzymania się od podejmowania określonych dany działań, a nadto takich, które nie zostały jeszcze wykonane. W sytuacji bowiem, gdy akt został już wykonany, bezprzedmiotowym byłoby wydawanie postanowienia o wstrzymaniu jego wykonania. Skoro postanowienie Sądu ma chronić przed skutkami wykonania aktu to jego wykonanie niweczy cel zastosowania instytucji z art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2007 r. sygn. akt I OZ 716/09).
W niniejszej sprawie W. L. domaga się wstrzymania wykonania zarządzenia Wójta Gminy z dnia 11 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na dyrektora Szkoły Podstawowej im. Marszałka J. P. w W. . Jak wynika z § 3 zaskarżonego zarządzenia weszło ono w życie z dniem podpisania. Z uwagi na powyższe wniosek W. L. nie może zostać uwzględniony.
Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.