Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Marcinowski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Y.Z., na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2006 r., znak [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemki do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 23 listopada 2006 r. została wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skarga na decyzję Wojewody z dnia [...] grudnia 2006 r., znak [...] w przedmiocie zobowiązania cudzoziemki Y.Z. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Skarga została sporządzona i podpisana przez adwokata skarżącej.
Zarządzeniem z dnia 11 stycznia 2007 r. Sąd wezwał pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia braków formalnych skargi w postaci dołączenia pełnomocnictwa uprawniającego do występowania przed sądem administracyjnym oraz wniesienia wpisu, zakreślając 7 - dniowy termin na dokonanie czynności.
Mimo prawidłowego doręczenia wezwania pełnomocnikowi skarżącej w dniu 23 stycznia 2007 r., pełnomocnictwo nie zostało złożone.
W tym stanie sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W świetle art. 46 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej ppsa) - do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa.
Zgodnie zaś z art. 37 § 1 ppsa - pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa.
Występujący w sprawie adw. J.P. złożył do akt postępowania administracyjnego pełnomocnictwo z dnia 5 września 2006 r. udzielone mu przez Y.Z. w sprawie odwołania od decyzji o zobowiązaniu do opuszczenia RP we wszystkich instancjach.
Złożenie opisanego pełnomocnictwa nie jest wystarczające dla potrzeb postępowania sądowo-administracyjnego. Jego treść wskazuje, że umocowanie zostało udzielone w granicach postępowania administracyjnego, a więc nie sądowego. Ponadto - zgodnie utrwalonymi poglądami doktryny, postępowanie sądowo - administracyjne jest to nowa sprawa i nowe postępowanie, po zakończeniu którego akta administracyjne są zwracane stronom. Od obowiązku określonego w art. 46 § 3 ppsa nie zwalnia więc fakt, że pełnomocnictwo zostało złożone w innym postępowaniu (administracyjnym), a pełnomocnik nie dysponuje jego drugim egzemplarzem. W takiej sytuacji obowiązkiem pełnomocnika jest sporządzenie uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa z dokumentu znajdującego się w aktach administracyjnych (por. wyr. NSA z dnia 20 marca 2001 r., V SA 2663/00, niepubl.) - zob. B. Dauter w: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005 r., s. 120, podobnie J. P. Tarno - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2004 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, s. 84, oraz H. Knysiak - Molczyk w: T. Woś (red.) - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis str. 207.
Jednocześnie Sąd w składzie niniejszym podziela pogląd wyrażony w postanowieniu WSA w Opolu z dnia 5 kwietnia 2004 r. (II SA/Wr 1225/01, ONSAiWSA 2004/3/53), zgodnie z którym, gdy wnoszącym skargę jest pełnomocnik, który nie złożył pełnomocnictwa, wezwanie do uzupełnienia braku formalnego skargi, czyli złożenia pełnomocnictwa, należy skierować do wnoszącego pismo pełnomocnika (art. 49 § 1 i art. 46 § 3 w związku z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270).
Brak właściwego pełnomocnictwa uniemożliwia uznanie adw. J.P. za pełnomocnika skarżącej, uprawnionego do wniesienia skargi.
Stosownie do art. 58 § 1 ust. 3 ppsa Sąd odrzuca skargę m. in. gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Wobec bezskutecznego upływu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, na podstawie art. 46 § 1 ust. 4 ppsa Sąd orzekł jak w postanowieniu.