Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Drwal po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2009 r. Nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...] listopada 2009 r. skarżący K. J. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2009 r., Nr [...], w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy.
W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwana dalej ppsa - wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Po przekazaniu sądowi skargi, sąd na wniosek skarżącego może na podstawie z art. 61 § 3 ppsa wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Kryterium ocenne zawarte we wskazanym powyżej przepisie nie zostało zdefiniowane przez ustawodawcę, jednak przyjąć należy, iż chodzi o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła zostać wynagrodzona poprzez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Ciężar uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej. Strona powinna uprawdopodobnić i uzasadnić istnienie zagrożenia wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W przedmiotowej sprawie skarżący nie uprawdopodobnił wystąpienia przesłanek określonych w art. 61 § 3 ppsa. Wskazał jedynie, iż wykonanie zaskarżonej decyzji naraża go na olbrzymie trudności i koszty związane z organizacją transportu oraz uniemożliwia prowadzenie działalności, z którą wiążą się liczne wyjazdy po kraju.
Skarżący podał, że może przez to utracić źródło utrzymania.
Na podstawie tak zredagowanego wniosku, sąd nie jest w stanie ocenić, czy skarżącemu rzeczywiście zagraża upadłość. Nie wiadomo bowiem, czy skarżący utraci zdolność do regulowania zobowiązań wobec wierzycieli.
Skarżący wspomina tylko ogólnikowo o upadłości i problemach, jakie mogą wystąpić w przypadku jeśli utraci źródło utrzymania.
Mając na uwadze powyższe, na postawie w art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji.