Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na zarządzenie Wójta Gminy z dnia [...] kwietnia 2005 r. Nr 9[...], w sprawie ustalenia stawek czynszu na lokale mieszkalne postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] stycznia 2009 r., wniesionym bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, M. P. wniósł skargę na zarządzenie Wójta Gminy z dnia [...] kwietnia 2005 r. Nr [...], w sprawie ustalenia stawek czynszu na lokale mieszkalne. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia [...] stycznia 2009r. pismo zostało przesłane do Wójta Gminy , celem podjęcia dalszych działań, zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami odnośnie trybu wnoszenia skarg do sądu administracyjnego. W dniu [...] marca 2009 r. Wójt Gminy przekazał do sądu skargę wraz z odpowiedzią na skargę.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o jej odrzucenie, ze względu na to, że skarżący nie dopełnił wymogu wezwania organu gminy do usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W świetle art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
W świetle przytoczonego przepisu bezwarunkowym wymogiem wniesienia skargi na zarządzenie wójta gminy jest uprzednie wezwanie tego organu do usunięcia naruszenia prawa.
W przedmiotowej sprawie skarżący w żaden sposób nie wykazał, aby przed wniesieniem skargi wezwał Wójta Gminy do usunięcia naruszenia prawa, jakiego w ocenie skarżącego miał się dopuścić organ wydając kwestionowane zarządzenie. W szczególności należy wskazać, że wśród załączników dołączonych do pisma z [...] stycznia 2009r. skarżący nie wymienia takiego wezwania. W tym stanie rzeczy nie ma podstaw do kwestionowania zarzutu organu, iż skarżący nie dopełnił wymogu wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Fakt uczynienia zadość temu obowiązkowi nie został w żaden sposób wykazany przez skarżącego.
Jak wynika z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej jako: p.p.s.a.) sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn (poza wymienionymi w punktach 1-5 cytowanego przepisu) wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Niedopełnienie przez skarżącego wymogu wezwania do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym skutkuje niedopuszczalnością wniesienia skargi, to zaś prowadzi do jej odrzucenia.
Poza powyższymi rozważaniami Sąd uznaje za zasadne zwrócenie uwagi, że nietrafny jest pogląd organu, iż skarżący nie dopełniając wymogu wezwania do usunięcia naruszenia prawa dopuścił się również naruszenia art. 54 § 4 p.p.s.a. Jak wynika z treści art. 102a ustawy o samorządzie gminnym przepis ten nie ma zastosowania do skarg na uchwały lub zarządzenia organów gminy. Konstatacja ta nie ma znaczenia dla oceny dopuszczalności skargi w przedmiotowej sprawie, z uwagi na to, że wymóg wezwania do usunięcia naruszenia prawa stawia art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a w zw. z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.