Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. L.. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drogach publicznych pojazdu nienormatywnego postanawia: odrzucić zażalenie.
Stosownie do art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.); dalej jako "p.p.s.a.", wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w terminie.
W niniejszej sprawie postanowieniem z dnia 15 lutego 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę kasacyjną W. L.. Skargę kasacyjną wniósł pełnomocnik - radca prawna J. S.. W uzasadnieniu postanowienia Sąd podniósł, że pełnomocnik skarżącej nie wykazała, że została umocowana do reprezentowania skarżącej w niniejszym postępowaniu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła radca prawna J. S.. Pełnomocnik nie wykazała, że została umocowana do reprezentowania skarżącej w niniejszym postępowaniu. Z akt sprawy wynika, że przedłożyła pełnomocnictwo do reprezentowania skarżącej, nie przedstawiła jednak dokumentu, z którego wynikałoby, że została umocowana przez upoważnioną do tego osobę.
Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, w myśl którego pełnomocnictwo bez wykazania stosownym dokumentem, że udzieliła go osoba umocowana do reprezentowania strony, nie wypełnia warunków formalnych umożliwiających nadanie skardze kasacyjnej (w niniejszej sprawie zażaleniu) prawidłowego biegu, a umocowanie do dokonywania czynności w imieniu strony musi istnieć w dniu dokonywania tej czynności (vide np. postanowienia NSA z dnia 14 stycznia 2015 r., I FSK [...], z dnia 10 grudnia 2014 r., I GSK [...], z dnia 18 września 2015 r., II GZ [...]).
Podkreślić w tym miejscu należy, że na profesjonalnym pełnomocniku ciąży obowiązek zadbania o prawidłowe i terminowe dokonanie czynności procesowych. Pełnomocnik profesjonalny, jakim jest adwokat lub radca prawny, podlega większym wymaganiom z uwagi na posiadaną wiedzą z zakresu prawa oraz znajomość procedury sądowej (vide postanowienie NSA z dnia 11 marca 2009 r., I OZ [...]).
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., odrzucił zażalenie.