Dnia 18 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi M. B. i P. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2011 roku Nr [...] w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego w podatku rolnym, leśnym oraz podatku od nieruchomości za 2012 rok; postanawia: odrzucić zażalenia
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 06 czerwca 2013 roku odrzucił skargę kasacyjną M. B. oraz P. B. (osobiście sporządzona przez stronę skarżącą).
Skarżący otrzymał prawidłowe pouczenie o tym, że na powyższe orzeczenie służy zażalenie, które powinno zostać sporządzone przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym.
W dniu 20 czerwca 2013 roku do tutejszego Sądu wpłynęło zażalenie sporządzone przez stronę skarżącą.
Po rozpoznaniu kolejnego wniosku o prawo pomocy (został złożony wraz zażaleniem) Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił stronie skarżącej zarówno zwolnienia od kosztów sądowych, jak i ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na postanowienie w przedmiocie odmowy przyznania prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 194 §4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270) zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i §3 stosuje się odpowiednio. Stosownie do treści art. 175 §1 i §3 pkt 1 powołanej ustawy skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego albo w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, przez doradcę podatkowego.
Zażalenie sporządzone i wniesione przez małżonków M. i P. B. nie spełnia powyższych wymagań. Niezachowanie przymusu adwokacko-radcowskiego w odniesieniu do zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej stanowi brak niepodlegający konwalidacji. Z tego względu zażalenie obarczone jest nieusuwalną wadą i jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu bez wezwania do opłacenia pisma.
W tych okolicznościach Sąd, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 §2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.