Dnia 11 marca 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Małgorzata Górecka po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2020 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H.G. na postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...]stycznia 2020 r. , [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego w sprawie stwierdzenia niedopuszczalności zarzutu zgłoszonego w toku postępowania egzekucyjnego postanawia : odrzucić skargę [pic]
Skarga podlega odrzuceniu jako złożona w sprawie wyłączonej spod właściwości sądów administracyjnych.
Merytoryczne rozpatrzenie skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Podstawowym warunkiem dopuszczalności skargi jest to, aby sprawa podlegała właściwości sądu administracyjnego. Stwierdzenie, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego uniemożliwia jej merytoryczne rozpoznanie i powoduje konieczność odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2019.2325), dalej jako p.p.s.a.
Zakres spraw poddanych kognicji sądów administracyjnych określa art. 3 § 2 i § 3 p.p.s.a. Przepis art. 3 § 2 p.p.s.a. został znowelizowany ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r. poz. 658), która weszła w życie z dniem 15 sierpnia 2015 r. Jedną z wprowadzonych nowelizacją zmian było wyłączenie spod właściwości sądów administracyjnych możliwości kontroli postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu. Przed nowelizacją art. 3 § 2 pkt 3 p.p.s.a. posiadał bowiem następujące brzmienie: "Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie".
Po nowelizacji przepis ten stanowi, że: "Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu".
W niniejszej sprawie skarga jest datowana na dzień [...].01.20120r. a zatem zastosowanie mają przepisy p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym po nowelizacji. Skoro więc przedmiotem tej skargi jest de facto postanowienie Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] zawierające stanowisko wierzyciela co do zgłoszonych przez zobowiązaną zarzutów w toku postępowania egzekucyjnego w administracji, a skarga została złożona przez podmiot, który złożył zażalenie na powyższe postanowienie, przedmiotem którego było stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów, to skarga nie jest dopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Tytułem wyjaśnienia wskazać należy, że co prawda organ II instancji pouczył zobowiązanego o prawie zaskarżenia postanowienia do sądu administracyjnego, to jednak pouczenie to było błędne. Jak zgodnie przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, błędne pouczenie o prawie wniesienia skargi nie tworzy prawa do skargi. O właściwości sądu administracyjnego przesądzają przepisy regulujące postępowanie sądowoadministracyjne obowiązujące w dniu rozpoznania sprawy sądowoadministracyjnej. Właściwości sądu administracyjnego nie można wyprowadzić z wadliwego pouczenia organu administracji publicznej lub pouczenia, które w dniu wydania zaskarżonego aktu było prawidłowe, ale w wyniku zmiany przepisów prawa utraciło swoją aktualność (vide np. postanowienie NSA z dnia 11 lutego 2016 r., II OSK 228/16 oraz postanowienie z dnia 24 marca 2016 r., II SA/Ol 314/16, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W związku z powyższym skarga wniesiona w sprawie niniejszej jest niedopuszczalna z tego powodu, że przedmiot skargi został wyłączony spod kognicji sądów administracyjnych. Dlatego na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.