Dnia 2 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Lorych-Olszanowska po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2016 roku, na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi X Sp. z o.o. w organizacji na decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia [...] października 2015 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2014, postanawia: odrzucić sprzeciw.
Dnia [...] grudnia 2015 r. do tut. Sądu złożony został na urzędowym formularzu PPPr wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym na rzecz skarżącej spółki X Sp. z o.o. w organizacji.
Zarządzeniem z dnia [...] lutego 2016 roku referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu pozostawił bez rozpoznania wniosek o przyznanie prawa pomocy stronie skarżącej X Sp. z o.o. w organizacji.
W uzasadnieniu zarządzenia wyjaśniono, że rozpoznanie wniosku o prawo pomocy jest niemożliwe, gdyż R. P., pomimo uprzedniego wezwania, nie udokumentował prawa do działania na rzecz strony skarżącej.
W sprzeciwie z dnia [...] marca 2016 r., złożonym od powyższego zarządzenia, R. P. wniósł o jego uchylenie, jako niezgodnego ze stanem faktycznym i stanem prawnym.
Tut. Sąd pismem z dnia [...] kwietnia 2016 r. wezwał R. P. do wyjaśnienia czy sprzeciw z dnia [...] marca 2016 r. złożony został w imieniu skarżącej spółki, czy w imieniu własnym R. P. - w terminie 7 dni, pod rygorem przyjęcia, że sprzeciw ten R. P. złożył we własnym imieniu. Kolejnym pismem z tego samego dnia tut. Sąd wezwał R. P., w razie wskazania, że działa w imieniu skarżącej spółki, do wyjaśnienia w jakim charakterze reprezentuje skarżącą i jednocześnie zobowiązał go do przedstawienia dokumentów, z których umocowanie do reprezentacji wynika - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia sprzeciwu.
W piśmie z dnia [...] maja 2016 r. R. P. wskazał, że sprzeciw złożony został zarówno w imieniu spółki, jak i w imieniu własnym, a spółkę reprezentuje społecznie i jako kurator, a także w imieniu własnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Sprzeciw podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 259 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") od zarządzeń i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8 P.p.s.a. (w tym od zarządzenia o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, art. 258 § 2 pkt 6 P.p.s.a. - przyp. tut. Sądu), strona albo adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy mogą wnieść do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego sprzeciw w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia zarządzenia lub postanowienia. Sprzeciw wniesiony po terminie oraz sprzeciw, którego braki formalne nie zostały uzupełnione, a także sprzeciw wniesiony przez adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, niezawierający uzasadnienia, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym, o czym stanowi już art. 259 § 2 P.p.s.a.
Z powyższej regulacji wprost wynika, że uprawnienie do złożenia sprzeciwu przysługuje stronie. W rozpoznawanej sprawie sprzeciw od zarządzenia referendarza tut. Sądu z dnia [...] lutego 2016 r. złożył natomiast R. P.
Na wezwanie tut. Sądu zawarte w piśmie z dnia [...] kwietnia 2016 r. R. P. nie wyjaśnił w sposób jednoznaczny czy składając ten sprzeciw działał w imieniu własnym, czy w imieniu skarżącej spółki - X Sp. z o.o. w organizacji. Wobec niezastosowania się R. P. do wezwania tut. Sądu, zważywszy na rygor nadany temu wezwaniu, konieczne pozostaje przyjęcie, że R. P. złożył ów sprzeciw w imieniu własnym, co pozostaje zresztą w zgodzie z treścią samego sprzeciwu, z której wprost nie wynika, aby R. P. działał w charakterze osoby reprezentującej skarżącą spółkę. R. P. nie jest natomiast stroną w postępowaniu przed tut. Sądem. Za stronę tę może być uznana skarżąca spółka - X Sp. z o.o. w organizacji, której nota bene - stosownie do złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy - dobrodziejstwo to miałoby być udzielone.
W konsekwencji powyższego, złożony przez R. P. sprzeciw uznać trzeba za niedopuszczalny, co powoduje konieczność jego odrzucenia w świetle art. 178 P.p.s.a. w zw. art. 197 § 2 oraz art. 259 § 2 i § 3 P.p.s.a.
Niezależnie od powyższego, nawet gdyby przyjąć, że R. P. złożył sprzeciw działając w imieniu skarżącej spółki, to i tak nie wypełnił on dalszego wezwania tut. Sądu - zawartego w kolejnym piśmie z dnia [...] kwietnia 2016 r. - do wskazania w jakich charakterze reprezentuje on skarżącą spółkę i przedstawienia dokumentów, z których wynika umocowanie do jej reprezentowania. R. P. nie dość, że niejednoznacznie określił podstawę reprezentacji skarżącej spółki, to na dodatek w żaden sposób nie udokumentował stosownego umocowania, co także rodzi konieczność odrzucenia sprzeciwu zgodnie z art. 259 § 2 P.p.s.a. z uwagi na nie uzupełnienie w wyznaczonym terminie jego braków formalnych.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.