Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Z. w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r.
Sentencja

Dnia 23 lipca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marzenna Kosewska po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.X. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia ... sierpnia 2013 r. nr ... w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r. postanawia odrzucić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1387/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę M.X. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia z dnia ... sierpnia 2013 r. nr ... w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2013 r.

Orzeczenie to zostało doręczone stronie w dniu ... czerwca 2014 r. (dowody doręczenia stronie skarżącej k. ...) wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem, że skarga kasacyjna pod rygorem odrzucenia winna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym albo doradcą podatkowym w sprawach obowiązków podatkowych.

Pismem z dnia ... lipca 2014 r. skarżący wnieśli sporządzoną osobiście skargę kasacyjną.

Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.

Stosownie do art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym m. in. skargę kasacyjną niedopuszczalną.

W świetle art. 173 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej: p.p.s.a.), od wyroków oraz postanowień kończących postępowanie w sprawie, wydanych przez wojewódzki sąd administracyjny przysługuje skarga kasacyjna. Do orzeczeń zaskarżalnych tym środkiem odwoławczym należy między innymi postanowienie o odrzuceniu skargi.

Skarga kasacyjna jest najbardziej sformalizowanym środkiem prawnym przewidzianym w ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Świadczy o tym zarówno istnienie tzw. przymusu adwokackiego, który oznacza, iż skarga kasacyjna powinna być sporządzona, tj. napisana i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego (art. 175 § 1 P.p.s.a.), a także szczególne wymogi dotyczące formy i treści tego środka odwoławczego. Otóż, artykuł 176 p.p.s.a. stanowi, że skarga kasacyjna powinna czynić zadość - po pierwsze - wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym i - po drugie - zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części oraz przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, a także wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.

Powyższe wymogi formalne skargi kasacyjnej można podzielić na dwie zasadnicze kategorie: wymogi usuwalne, w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 178 p.p.s.a. - do których należą wymagania przewidziane w art. 46 - 47 i art. 215 § 1 p.p.s.a oraz wymogi nieusuwalne - wynikające z art. 176 p.p.s.a. Charakter nieusuwalny ma również wskazany przymus adwokacki.

Wniesiona przez stronę skarga kasacyjna została sporządzona przez stronę osobiście. Tym samym skarga kasacyjna strony zawiera brak, którego nie można usunąć w trybie przewidzianym przez art. 49 § 1 p.p.s.a., co czyni ją niedopuszczalną.

W tym stanie rzeczy Sąd postanowił, na podstawie art. 178 p.p.s.a., jak w sentencji postanowienia

Strona 1/1