Dnia 05 lipca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Walentyna Długaszewska po rozpoznaniu w dniu 05 lipca 2016 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia ... w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym oraz opłacie paliwowej za poszczególne miesiące od lipca do grudnia 2010 r. postanawia odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 6 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu działając na podstawie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 24 marca 2016 r. o odmowie przyznania prawa pomocy (sygn. akt III SA/Po 149/16).
Pismem z dnia 25 maja 2016 r. skarżący złożył zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe postanowienie, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Natomiast w dniu 27 maja 2016 r. skarżący złożył uzupełnienie do powyższego zażalenia, załączając dokumenty dotyczące jego sytuacji finansowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia enumeratywnie wymienione w tym przepisie.
Należy stwierdzić, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015r. (czyli od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. z 2015 r., poz. 658) żaden przepis prawa nie stanowi o dopuszczalności złożenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o utrzymaniu w mocy albo zmianie postanowienia bądź zarządzenia referendarza sądowego, podjęte na podstawie art. 260 p.p.s.a.
Skoro zażalenie strony było niedopuszczalne, podlegało odrzuceniu na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., o czym Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.