Dnia 7 marca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2012 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. M. G. na pismo Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy z dnia [...] września 2011r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego postanawia odrzucić skargę
Pismem z dnia 3 lutego 2012 roku H. M. G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w [...] z dnia [...] września 2011 roku o odmowie wypłaty stypendium w ramach projektu systemowego pt. "Wsparcie Stypendialne dla Doktorantów na Kierunkach Uznanych za Strategiczne z Punktu Widzenia Rozwoju Wielkopolski Poddziałanie 8.2.2. Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki".
Merytoryczne rozpoznanie skargi przez sąd administracyjny poprzedza analiza dopuszczalności jej wniesienia. Zakres kontroli administracji publicznej wynika z treści art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej w skrócie P.p.s.a.), który w §3 stanowi, że sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach. Takie przepisy zawarte są w ustawie z dnia 6 grudnia 2006r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.) - dalej jako: u.z.p.p.r., która określa zakres kontroli sądów administracyjnych w sprawach z zakresu dofinansowania projektów.
W myśl art. 28 ust 1 u.z.p.p.r. w ramach programu operacyjnego mogą być dofinansowane, zgodnie z kryteriami zatwierdzonymi przez Komitet Monitorujący, projekty: 1) indywidualne - o strategicznym znaczeniu dla realizacji programu operacyjnego, wskazane przez instytucję zarządzającą; 2) systemowe, w tym również projekty pomocy technicznej - polegające na realizacji zadań publicznych przez podmioty działające na podstawie odrębnych przepisów, w zakresie określonym przepisami prawa i dokumentami strategiczno - programowymi przyjętymi przez Radę Ministrów; 3) wyłonione w trybie konkursu.
Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 u.z.p.p.r. instytucja zarządzająca, instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca, w celu wyłonienia projektów do dofinansowania w trybie, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3, ogłasza konkurs na swojej stronie internetowej. Na podstawie art. 30a ust 2 u.z.p.p.r. instytucja zarządzająca, instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca, zgodnie z systemem realizacji programu operacyjnego, ogłasza na stronie internetowej listę projektów, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3, które zostały zakwalifikowane do dofinansowania. W przypadku negatywnej oceny projektu przez instytucję organizującą konkurs wnioskodawca, ma prawo wnieść środki odwoławcze przewidziane w systemie realizacji programu operacyjnego, w terminie, trybie i na warunkach tam określonych zgodnie z art. 30b ust.1 u.z.p.p.r., natomiast po ich wyczerpaniu może on wnieść w tym zakresie skargę do sądu administracyjnego w trybie art. 30c ust. 1 u.z.p.p.r.
Ze wskazanych przepisów wynika, że środki finansowe z programów operacyjnych mogą być dystrybuowane do beneficjentów za pośrednictwem projektów, indywidualnych, systemowych oraz konkursowych. Ustawa o zasadach prowadzenia polityki rozwoju przewiduje jednak, że tylko wnioskodawca, który ubiega się o dofinansowanie w ramach konkursu, ma prawo do złożenia środków odwoławczych od negatywnej oceny projektu, przewidzianych w systemie realizacji programu, a po ich wyczerpaniu, może wnieść skargę do sądu administracyjnego. W efekcie spod kognicji sądu administracyjnego wyłączone zostały projekty, które uzyskują dofinansowanie jako projekty indywidualne albo projekty systemowe.
W rozpatrywanej sprawie skarżąca jest jedynie uczestnikiem projektu systemowego dofinansowanego z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Nie była ona zatem uprawniona do składania środków odwoławczych, przewidzianych w systemie realizacji programu operacyjnego, o jakich mowa w przepisach ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, a także nie była uprawniona do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Wobec powyższego na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.