Dnia 29 listopada 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2016 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi x na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 13 lipca 2016 r.
Wyrokiem z dnia 13 lipca 2016 r. Sąd oddalił skargę x.
Wnioskiem z dnia [...] r. wniósł on o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, podając jako przyczynę uchybienia terminowi przybywanie na zwolnieniu chorobowym. Do wniosku złączył zwolnienia lekarskie.
Zarządzeniem z dnia [...] r. skarżący został wezwany do uprawdopodobnienia wniosku o przywrócenie terminu poprzez wykazanie, że w terminie do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku ( od dnia[...]) skarżący - przebywając na zwolnieniu lekarskim - nie mógł samodzielnie, ani za pomocą innych osób dokonać tej czynności procesowej - w terminie 7 dni pod rygorem oddalenia wniosku o przywrócenie terminu.
Wezwanie doręczono w dniu [...] r. ( k. 36 ) i w wyznaczonym terminie 7 dni skarżący nie ustosunkował się do tego wezwania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. - Dz. U. z 2016 r., poz. 718), dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W myśl art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Zaznaczyć trzeba, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy. Podstawową przesłanką przywrócenia terminu jest brak winy w jego uchybieniu. Brak winy powinien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem (por. postanowienie SN z dnia 29 października 1999 r., sygn. akt I CKN 556/98, postanowienie SN z dnia 12 stycznia 1999 r., sygn. akt II UKN 667/98).
Zgodnie z poglądami orzecznictwa i doktryny o braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia ( m. in. wyrok NSA z dnia 18 sierpnia 2000 r., sygn. akt III SA 1716/99, LEX nr 45409). Taką przeszkodą może być siła wyższa oraz niektóre zdarzenia losowe.
Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar (por. wyrok NSA z dnia 19 września 2000 r., sygn. akt I SA 1072/00; wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 1999 r., sygn. akt I SA/Ka 1609/97).
Analizując przedmiotową sprawę w zakresie powyższych przesłanek ustawowych Sąd stwierdził, że wniosek strony o przywrócenie terminu nie był zasadny.
Wyrokiem z dnia 13 lipca 2016 r. Sąd oddalił skargę x. W ustawowym 7 dniowym terminie nie złożył on wniosku o sporządzenie uzasadnienia przedmiotowego wyroku.
Ze zwolnień lekarskich wynika, że przybywał on na zwolnieniu lekarskim od dnia [...]r. ( k. 24-31 akt sądowych ).
Mimo wyraźnego wezwania Sądu skarżący nie wykazał jednak, że w terminie do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku ( od dnia [...] r. ) skarżący - przebywając na zwolnieniu lekarskim - nie mógł samodzielnie, ani za pomocą innych osób dokonać tej czynności procesowej.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 86 § 1 p. p. s. a., orzekł jak w sentencji postanowienia.