Dnia 26 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Szymon Widłak po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 roku, na posiedzeniu niejawnym, zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 maja 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi R. P. na postanowienie Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia zażalenia na pismo w sprawie dotyczącej płatności do gruntów rolnych na 2005 rok postanawia: odrzucić zażalenie.
R. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na postanowienie Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia [...] stycznia 2013 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia zażalenia na pismo w sprawie dotyczącej płatności do gruntów rolnych na 2005 rok.
Postanowieniem z dnia 5 listopada 2014 r. tut. Sąd odrzucił powyższą skargę z uwagi na nieuiszczenie należnego wpisu.
Postanowieniem z dnia 7 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę kasacyjną, sporządzoną osobiście przez skarżącego.
W piśmie procesowym z dnia [...] maja 2015 r., także osobiście sporządzonym przez skarżącego, zawarto zażalenie na postanowienie tut. Sądu z dnia 7 maja 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Jednocześnie strona skarżąca wniosła o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. akt II GZ 744/15, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 września 2015 r. odmawiającego skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 pkt. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. Zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia (art. 194 § 3 P.p.s.a.). Natomiast, w świetle art. 194 § 4 P.p.s.a., zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis art. 175 § 2 i § 3 stosuje się odpowiednio.
W niniejszym postępowaniu skarżący złożył zażalenie od postanowienia tut. Sądu z dnia 7 maja 2015 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej, jednakże wbrew warunkowi z art. 194 § 4 P.p.s.a., a także stosownemu pouczeniu przy doręczeniu postanowienia, zażalenie to sporządził osobiście. W konsekwencji zażalenie to, jako niedopuszczalne, podlega odrzuceniu.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 197 § 2 w zw. z art. 178 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.